Al-Fātiḥa

Al-Fātiḥa (litteris Arabicis الفاتحة, scil. "praefatio") vocatur Alcorani caput primum.

ٱلۡفَاتِحَةِ

Historia litterarum

Praeter Al-Fatiha capitulum habet 25 alia epitheta.^[2] Caput complectitur 7 versus. Inter versibus suis sunt 4 preces, et 3 laudationes.

Nonnullis inscriptionibus Islamicis prex hunc capitulum dicendi inclusa est.^[3]

1. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

In nomine Dei Misericordis Miseratoris.

2. الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ

Laus Deo Domino mundorum,

3. الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

Misericordi Miseratori,

4. مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ

Regi diei iudicii.

5. إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ

Te colimus et a Te adiuvamur.

6. اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ

Ostende nobis viam rectam,

7. ^[4]صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ

Viam illorum quibus gratiam dedisti, non quibus iratus es, nec errantium.

↑ Muhittin Serin: Hattat Aziz Efendi. Constantinopoli (Istanbul) 1988. ISBN 375-7663-03-4. p.53.
↑ Lamya Kandil: Die Surennamen in der offiziellen Kairiner Koranausgabe und ihre Varianten. In: Der Islam 69, 1992, p. 50.
↑ The Encyclopaedia of Islam. New Edition, t. 2, Brill, Lugduni Batavorum 1986, p. 841
↑ Textus secundum Quran.com, caput primum.

Rudolphus Paret: Der Koran. Konkordanz und Kommentar. Kohlhammer, Stutgardiae 1980, p. 11–12.
Theodorus Nöldeke: Geschichte des Korans. Lipsiae 1909, t. 1, p. 110–117.

Sancti

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!