Ad Paulinum de brevitate vitae est decimus Senecae minoris, summi viri philosophique, dialogus. Hic disputatur de temporis quaestione eiusque fugacitate. Vita nobis videtur esse brevis, quia eius naturam ignoramus, sed eam dissipamus multis inanibus affectionibus et sine de hoc plaena scientia.

Philosophus de gravi otii argumento interest, et id circumscribit ut intervallum ab publicis ac iudiciariis negotiis, ad intellectualem ac introspectionis itinere incipienda.

Sententiae

recensere
  • "Quid de rerum naturā querimur? Illa sebenigne gessit: vita, si uti scias, longa est." (1,2)
  • "Hoc vero spatium quod, quamvis naturā currit, radio dilatat, cito vos effugiat necesse est." (2,6)
  • "In primis autem et illos numero quinulli rei nisi vino ac libidini vacant; nullienim turpius occupati sunt." (3,7)
  • "Quodsi posset quemadmodumpraeteritorum annorum cuiusque numerusproponi, sic futurorum, quomodo illi quipaucos viderent superesse trepidarent,quomodo illis parcerent! " (4,8)

Nexus interni

Nexus externi

recensere