Usor:MCaecilius/Cao Cao

Exemplar carminis sui

Hoc carmen a Cao Cao scriptum, cui nomen est Carmen Breve (Sinice 短歌行), lingua Sinica ostendetur:

對酒當歌，人生幾何？譬如朝露，去日苦多。

慨當以慷，憂思難忘。何以解憂？唯有杜康。

青青子衿，悠悠我心。但為君故，沉吟至今。

呦呦鹿鳴，食野之苹。我有嘉賓，鼓瑟吹笙。

明明如月，何時可輟？憂從中來，不可斷絕。

越陌度阡，枉用相存。契闊談讌，心念舊恩。

月明星稀，烏鵲南飛。繞樹三匝，何枝可依？

山不厭高，海不厭深。周公吐哺，天下歸心。

In linguam Latinam prosa oratione translatum:

Vinum bibentes brevitatem vitae canere oportet, quae volucris, quasi mane ros, a me fugit. Comites mei magna voce canunt, cor verum magno dolore completum est. Quomodo eam frangere possum? Multis tantum vini poculis. O veteres scholastici virides vestibus, ecce me vos desiderantem, qui vestri tantum causa usque adhuc illud carmen antiquum murmurabam. Nunc cervi sub lumine solis vocem emittentes tranquille gramina manducat in campo. Quorum more, si olim amplissimi hospites advenient, multis cantatis cena fecero. Et tu, luna lucidissima, quando te decerpere e caelo potero? Tristitia penitus e corde orta nullo modo abrumpi potest. Qui incognitas per terras inviumque iter me visitet, haud dubie magnopere salutare decet. Deinde, accumbentes antiquam amicitiam memoremus! Cornix lucente luna rarisque sideribus meridiana petit, sed quid rami accolat, cum circum arborem ter volitasset? Mons placet quamvis altus, pelagus quamvis profundus. Agamus igitur sicut ille clarissimus Zhougong, qui, cum frustum causa hospitis accipiendi spuit, omnes suae gratiae subiunxit.