Usor:Kawaeepy/arenarium

De Constantia sapientis

Descriptio

Liber De Constantia sapientis est secundus Dialogorum L. Annei Senecae minoris.

Annus editionis incertus est, probabiliter post DCCXCIV a.u.c.

Seneca hortatur ne sapiens curet iniurias, supra quas animum suum extollat cohibens vitia atque affectiones. Gratia fortitudinis animi sapiens immunis est malo atque iniuriis.

Ignorare iniuriam est magnanimi hominis, plus quam eam ignoscere. Vero sapienti malignitas mediocris hominis minime curae est.

Sententiae

• "<<Quid ergo? non erit aliquis qui sapienti fecere tentet iniuriam?>> Tentabit, sed non perventuram ad eum: maiore enim intervallo a contactum inferiorum abductus est quam ut ulla vis noxia usque ad illum vires suas perferat." (4.1)
• "Denique validius debet esse quod laedit eo quod laeditur. Non est autem fortior nequitia virtute: non potest ergo laedi sapiens." (7.2)

"Sed ex imbecillitate vestra coniectura capitis ingentis animi, et, cum cogitastis quantum putetis vos pati posse, sapientis patientiae paulo ulteriorem terminum ponitis. At illum in aliis mundi filibus sua virtus collocavit, nihil vobiscum commune habentem." (15.2)

Libri

• L.A.Seneca, Dialogorum Libri, I Dialoghi, introduzione traduzione e note di Nino Marziano, Mursia, Milano, 1990.