Quantum redactiones paginae "Lingua Latina" differant

Content deleted Content added
Xqbot (disputatio | conlationes)
m bot mutat: yo:Èdè Látìnì; mutationes minores
Linea 105:
[[Fasciculus:Hocgracili.jpg|thumb|250px|Litteratura cursiva antiqua recreata ad exemplum [[Tabulae Vindolandienses|Tabularum Vindolandiensium]].]]
Praeceptum Latinum, quo [[syllaba]]rum [[accentus]] in dictibus polysyllabicis determinetur, est hoc:
# Accentus in penultima syllaba cadit cum dictum solum duas syllabas habet, aut cum vocalis penultimus est longus, aut cum duo consonantes vocalem penultimum sequuntur;
# Accentus aliter in antepenultima syllaba cadit.
 
Vocalis longitudo, cum tantum in accentu determinando et in ablativo casu interdum distinguendo refert, sunt Latine scriptores qui praecipue vocales longos apicibus macronibusve monstrant cum in penultimá et ultimá syllabá cadunt (quod hác in clausulá monstrátur). Alii Latine scriptores, sicut [[Arcadius Avellanus]], solos accentus ipsos apícibus denotavérunt cum extra penúltimam sýllabam caderent (quod hac in cláusula monstratur).
Linea 114:
{{vide-etiam|Grammatica Latina}}
Sicut lingua Graeca, Latina est lingua flexiva. Flexio nominis dicitur declinatio, quamquam flexio verbi dicitur coniugatio. In sententiis, usitatus vocabulorum ordo est:
# primum [[subiectum (grammatica generalis)|subiectum]]: ''nomen'' aut ''pronomen'' casu nominativo a nominibus adiectivis et nominibus casu genetivo descriptum,
# deinde [[praedicatum]]: ''verbum coniugatum'' subiectum describens, ei praefixum nomen casu accusativo, nomen casu dativo, adverbia et descriptionem adverbialem.
 
Quia autem lingua flexiva est, dictionis functione inflectionibus determinata, dictionum ordo in sententiis multum variat. Mos Latinus est dictionem ad sententiae principium et ad finem sitam emphasim specialem capere.
Linea 130:
 
Paene omnia nomina Latina declinatur ut ea simul designent:
* Casus septem, qui [[nominativus]], [[vocativus]], [[accusativus]], [[genitivus]], [[dativus]], [[ablativus]], [[locativus]]que appellantur.
* Declinationes quinque, classificare possumus iuxta vocales adhibita in casu ablativo: a, o, i, e, u
* Genera tria (masculinum, femininum, et neutrum), et
* Numeros duos (pluralem et singularem).
 
Quod ad casus grammaticales spectatur:
* Casus ''locativus'' iam quoque aetate classica, ut hodie, solus adhibitus est ad designandum quo loco aliquid exstat, utrum in ''[[urbs|urbe]]'' vel in ''[[oppidum|oppido]]'', vel in aliis locis sicut ''in urbe Roma=Romae'', ''in domo=domi'', ''in rure=ruri'', vel ''in foco=foci''. Nomina primae secundaeque declinationis ''propria'' formas speciales sumunt locativas, quae singulari numero idem sunt ut casus genetivus. Ablativus autem secundae declinationis quoque adhibitus est sensu locativo, cum ''quarto anno'' et similibus dicimus. Nominorum tertiae declinationis locativus idem formatur ut dativus. Et aliarum declinationum et formarum pluralium locativus idem formatur ut ablativus. ''Tertio die'', ''pridie'', et ''hodie'', exempli gratia sunt exempla locativi quintae declinationis.
 
[[Fasciculus:Domine, quo vadis?.jpg|thumb|left|''Domine quo vadis?'', pictura anno [[1602]] ab [[Hannibal Carracci|Hannibale Carracci]] picta, et in [[Pinacotheca Nationalis (Londinii)|Pinacotheca Nationali Londinii]] monstrata, cuius nomen usum adverbii ''quo'' monstrat.]]
* Casus ''ablativus'' quidem aetate classica multos usos complectitur: instrumentales, locativos, necnon ablativos veros ''unde'' vel ''a quo latere ortus'' significantes. Casu ''instrumentali'', quem aliae [[linguae Indoeuropaeae]] habent, lingua Latina aetate classica omnino iam caruit; munus eius et munus casus ablativi antiqui in casum ablativum classicum volvitur. Quamquam casus ablativus ''a quo latere ortus'' significare Latine solet, oportet nos notare adverbium ''quo'' a casu pronominis ablativo distinguendum esse, quia ''adverbium'' ''quo'' significat ''ad quem locum'' nec ''a quo loco'' (''unde'') nec ''in quo loco'' (''ubi''), neque ''quo tempore'' (''quando'').
 
* Casus ''dativus'' aut id aut eum indicat, quem verbis actio indirecter afficit, sicut eum cui aliquid datur, vel eum propter quem aliquid agitur, vel eum cui aliquid agendum est, vel eum cui aliquid licet, lubet, satis, bene, aut male sit. Dativus Latinus quoque sensu possessivo adhibitus est, ad possessionem fortiter dicendum, exempli gratia in sententia ''Nomen mihi est = Nomen meum est''.
 
* Casus ''genetivus'' indicat nomen quoddam alterum nomen afficere, indicatque igitur rei possessionem vel dominium, rerum naturam ex quo res facta est, universum ex quo partes factae sint, vel cuiusdam rei qualitatem quae eius natura explicat, et unitatem mensurae. Latine quoque genetivus fungit muneribus specialibus ubi actionis obiectus dentur
** cum nomina actionis, agenturae, sententiaeque habemus, sicut "caritas tui= caritas erga te", "precatio deorum=precatio ad deos", "impetus urbis=impetus in urbem", "invidia mei= mea invidia";
** cum adiectiva quae obiectum petunt habemus, sicut "avidus laudis", "memor vestri", "oblitus sui", "amor sui", "nostrae consuetudinis imperitus", "plenus fidei";
** cum verbis memorandi vel obliviscendi utimur, quae aut accusativum aut genetivum petunt;
** cum verbis impersonalis utimur, sicut refert et interest, quae petunt homo affectatum genetivo casu reddere.
 
[[Fasciculus:Advokat, Engelsk advokatdräkt, Nordisk familjebok.png|thumb|[[Causidicus]] [[reus|reum]] accusans in [[ius|iudicio]].]]
* Casus ''accusativus'' Latine, ut in aliis [[lingua synthetica|linguis syntheticis]], rem designat illam, quam verbi actio directim afficit. Quoque autem designat Latine actionis effectum, tempus dum aliquid accidit, rem aut locum ab actione petitum, subiectum in sententis indirectis, exclamationes. Omnes [[praepositio]]nes Latinae aut ablativum aut accusativum petunt.
 
* Casus ''nominativus'' simpliciter id aut eum designat, qui verbi actionem agit.
 
* Casus ''vocativus'' designat quomodo aliquis vocatur. Vocativus Latinus semper idem est ut nominativus, praeterquam in declinatione secunda ubi nomina quae in -us desinunt vocativus formant -e addendo, et ubi nomina quae in -ius desinunt vocativus formant -i addendo.
 
=== Nomina adiectiva ===
''[[Nomen adiectivum]]'' dicitur nomen quo rei vel rerum qualitas et numerus indicetur:
* [[Nomen adiunctivum]] quod qualitatem rei describit
* [[Nomen numerale]] quod quantitatem vel [[numerus|numerum]] rei dat.
{{colores2}}
 
Linea 171:
[[Fasciculus:BurjDubaiHeight.png|thumb|left|Turres altae quae comparandae sunt. [[Turris Dubaiensis]] (rubro colore depicta) altissima est omnium. [[Turris Tapeiensis]] est tam alta quam [[Turris Sicagoensis]] (in medio). Turris Tapeiensis autem altior est quam Turris Londoniensis (ad laevam).]]
Adiectiva generaliter tres gradus comparationis admittunt:
* Positivus: e.g., genere masculino, bonus, malus, magnus, longus,...
* Comparativus: e.g., melior, peior, maior, longior, ...
* Superlativus: e.g., optimus, pessimus, maximus, longissimus, ...
 
Ut substantiva comparentur, mos est adhibere:
* casum ablativum rei comparatae
* adverbium "quam" + nomen rei comparatae (necessario cum casus rei comparatae nec nominativus net accusativus est)
Exempli gratia "Ille est maior fratribus suis" ="Ille est maior quam fratres sui".
 
Linea 192:
 
Verba Latina coniugantur ut ea simul designent:
* Coniugationes quattuor, classificatas iuxta terminationes infinitivas -áre, -ére, -ere, et -íre,
* Modos quattuor (indicativum, infinitivum, imperativum, coniunctivum),
* Tempora tria (praesens, praeteritum, et futurum),
* Aspectus duos (imperfectum et perfectum),
* Personas tres (me, te et illum),
* Numeros duos (pluralem et singularem), et
* Voces duas (activam et passivam).
 
Ut verba Latina ampliter coniugentur, necesse est ad minimum studentes discere quattuor verbi partes: praesens primae personae, infinitivum praesens, infinitivum perfectum, et supinum:
* amo, amáre, amávisse, amátum
* moneo, monére, monuisse, monitum
* lego, legere, légisse, léctum
* capio, capere, cépisse, captum
* audio,audíre, audívisse, audítum
 
Verba autem irregularia, sicut sum, possum, eo, etc., requirunt nos plures partes discere.
Linea 228:
=== Constructiones speciales ===
[[Fasciculus:Quentin Massys-Ecce Homo-1520,Doge's Palace,Venice.jpg|thumb|''[[Ecce Homo]]'' tabula a [[Quintinus Mesius|Quintino Mesio]] ca. annum [[1520]] picta, cuius nomen usum dicti ''ecce'' monstrat, inclytaque verba nobis revocat [[Pontius Pilatus|Pontii Pilati]], cum Iesum cruciatum populo ostendit.]]
* [[Articulus]]: lingua Latina omnino articulis caret. Notandum autem est consuetudinem Latinam esse pronomine "hic" uti cum dicti declinationis casus definiuntur, pronomen "quisdam" saepe paene sensum articuli indefiniti capit, et pronomina "hic" et "ille" saepe sensum articuli definiti capiunt.
* [[Ecce]] est dictum grammaticum exclamativum quod "vide hoc!" fere significat; e.g. "ecce homo" = "vide hoc hominem"
* [[Res]] est nomen substantivum univerale linguae Latinae. Dictum "res" adiectivo cuidam ligatum omnia significat quae qualitatem adiectivo datam habeant. Hoc igitur est modus quo adiectiva in substantivum convertatur. Habemus igitur "res malae" = "omnia quae mala videntur"; "[[res informatica]]" = "omnia quae de informatica tractat"; "[[res publica]]" = "omnes res quae publice habentur" ="[[civitatis regimen]], [[ius]], et [[mercatus]]"; [[res novae]] = "[[nuntia]]" = (in civilitate) "[[rerum eversio]]"
* [[Participium]]: est orationis pars, quae vim verbalem ostendit, dum adiectivis fungitur. Latine sunt quattuor participia:
:Praeteritum, vim passivam habens: amatus, visus dictus, factus, sensus
:Praesens, vim activam habens: amans, videns, dicens, faciens, sentiens
:[[Gerundivum]], vim passivam habens, amandus, videndus, dicendus, sentiendus
:Futurum, vim activam habens: amaturus, visurus, dicturus, facturus, sensurus
* [[Supinum]], est nomen substantivum neutrum quartae declinationis ex participio praeterito formatum; habemus igitur supina: amatum, visum, factum, sensum. Addendo verbum "ire" ad supinum, Latine redditur propositum actionis quoddam. Ergo, "eam amatum it" = "it ad eam amandum" = "it ut eam amet" ~ "eam amabit". Supinum casu ablativo redditum praecipue in adiectiva modificando fungit: e.g. ''mirabile dictu''.
* [[Gerundium]], est nomen substantivum secundae declensionis ex participio gerundivo et infinitivo formatum.
:Gerundii significatio fere omnes significationes complectitur infinitivi, participii praesentis, et participii praeteriti. Casús nominativi loco verbi infinitivum adhibetur, loco aliorum casuum gerundivi neutri generis. Gerundii usus praecipue est in [[oratio obliqua|oratione obliqua]], [[clausula infinitiva|clausulis infinitivis]] et verborum adiectivorumque descriptionibus per genetivum. E.g. "Dicit se esse bonum", "Vivere est amare", et " Vivit amandi causa".
:Sicut gerundivum sensum normativum praebit, itaque gerundium. Habemus igitur: "homo id facit ad eam amandam" (gerundivum) = "homo id facit ad eam amandum" (gerundium) = "homo id facit eam amandi causa" (gerundium) ="homo id facit eo consilio ut eam amet" (clausula finalis)
[[Fasciculus:Diane de Versailles Leochares.jpg|thumb|left|''Artemis cum damma'', [[sculptura]] Romana quae eam Graecam anno [[325 a.C.n.]] a [[Leochares|Leochare]] factam simulat, monstratque venatricem [[Artemis|Artemidem]] bestiam [[damma]]m secutam (hoc est Artemis dammam iam sequitur et capit).]]
* Verba deponentia: ea dicuntur quae formá activá carent et cuius forma passiva sensum activum habent. Exempli gratia, inter verba deponentia numerantur:
::Primae coniugationis: mirari, minari, venari, recordari
::Secundae: vereri, reri, fateri
Linea 252:
::"Homo bestiam secuturus" ="homo mox bestiam sequar"
::NB. Futurum semper sensum activum habet. Quare, dicendum igitur est "Homo bestiam secuturus est" nec numquam pravum "Homo bestiam secutum it"
* Verba semi-deponentia: ea dicuntur anomala quae partem imperfectam formae activae et partem perfectam formae pasivae habent. Exempli gratia:
::Secundae: audeo, audere, ausus esse; gadeo, gadere, gavisus esse; soleo, solere, solitus esse
::Tertiae: fido, fidere, fisus esse; fio, fieri, factus esse
* [[Ablativus absolutus]]: est inclyta constructio Latina, ex casu ablativo instrumentali derivata, ubi participium et eius argumenta casu ablativo reddita pro [[clausula subordinata|clausulis subordinatis]] substituta sunt. Exempli gratia: "Urbe capta Aeneas fugit" ="cum urbs capta est, Aeneas fugit"="quia urbs capta est, Aeneas fugit"="postquam urbs capta est, Aeneas fugit." Ambiguitatem significationis quandam introducit quam contextus sententiae solus potest resolvere.
 
== Auctores inclyti ==
Linea 262:
[[Fasciculus:Methodus inveniendi - Leonhard Euler - 1744.jpg|thumb|right|[[Leonhardus Eulerus]] multum de mathematica saeculo XVIII scripsit.]]
 
* [[Titus Maccius Plautus]]
* [[Marcus Porcius Cato]]
* [[Gaius Valerius Catullus]]
* [[Quintus Horatius Flaccus]]
* [[Gaius Iulius Caesar]]
* [[Marcus Tullius Cicero]]
* [[Titus Lucretius Carus]]
* [[Publius Ovidius Naso]]
* [[Publius Vergilius Maro]]
* [[Gaius Plinius Secundus]]
* [[Sextus Iulius Frontinus]]
* [[Cornelius Tacitus]]
* [[Gaius Suetonius Tranquillus]]
* [[Eusebius Sophronius Hieronymus]]
* [[Isidorus Hispalensis]]
* [[Beda|Baeda Venerabilis]]
* [[Petrus Abaelardus]]
* [[Thomas Aquinas]]
* [[Franciscus Baco]]
* [[Thomas Hobbes Malmesburiensis]]
* [[Ioannes Miltonus]]
* [[Benedictus de Spinoza]]
* [[Isaacus Newtonus]]
* [[Leonhardus Eulerus]]
 
== Lingua Latina et linguae aliae ==
[[Fasciculus:Naturalishistoria.jpg|thumb|right|Frons ''[[Naturalis historia]]'' veterrima encyclopaedia ab [[Gaius Plinius Secundus|Gaio Plinio Secundo]] primo saeculo scripta.]]
Lingua Latina est fundamentum
* [[Calendarium Romanum|Calendarii Romani]]
* [[Calendarium Gregorianum|Calendarii Gregoriani]]
* [[Calendarium|et multorum aliorum calendariorum]]
* Linguarum specialium:
** [[Lingua Latina botanica]]
** [[Lingua Latina zoologica]]
** [[Lingua Latina apothecariorum]]
* [[Linguae Romanicae|Linguarum Romanicarum]] omnium
* et linguarum arte factarum:
** [[Interlingua]]
** [[Latino sine Flexione]]
** [[Esperanto]]
** [[Ido]]
 
== Vide etiam ==
[[Fasciculus:Meister der Fuldaer Schule (III) 001.jpg|thumb|right|[[Calendarium]] Antiquum anni 1000 p.C.n.]]
* [[Institutiones Latinae]].
* [[Latinitas viva]]
* [[:Categoria:Professores rerum Classicarum|Professores rerum Classicarum]]
 
== Lexica et glossaria ==
 
* [[Vicipaedia:Lexica Latina interretialia]]
* [[:Categoria:Glossaria]]
* [[Index abbreviationum latine]]
* [[Index nominum Latine redditorum]]
 
== Bibliographia ==
Linea 471:
[[wuu:拉丁文]]
[[yi:לאטיין]]
[[yo:EdeÈdè LatiniLátìnì]]
[[zh:拉丁语]]
[[zh-min-nan:Latin-gí]]