Quantum redactiones paginae "Proteus" differant

Content deleted Content added
Linea 2:
'''Proteus''' (Πρωτεύς) in [[mythologia Graeca]] est [[deus]] seu spiritus marinus. In [[mythologia Orphica]], Proteus est unus e quinque [[deus maris|deis maris]] maximi momenti (alii fuerunt [[Glauce (Nereis)|Glauce]], [[Triton (mythologia)|Triton]], [[Phorcys]], [[Amphitrite]]).<ref>''[[Argonautica Orphica]],'' 338.</ref> Mythographi miram dotem ei adsignabant ː ut voluerat sese in quodlibet animal aut vegetum vertebat vel etiam in ignem aut aliam rem. In litore Aegyptiaco versabatur tempore [[Bellum Troianum|belli Iliaci]] et scriptores Graeci eum cum aliquo Pharaone Keten nomine adsimulabant.
== In ''Odyssea'' ==
Quarto carmine ''[[Odyssea|Odysseae]]'' 'senex maris fatidicus' (''γέρων ἅλιος νημερτής'') appellatus Proteus meridie [[Phoca|phocis]] circumdatus in quodam litore insulae [[Pharus (discretiva)|Phari]] dormire solebat. Cum autem [[Menelaus]] [[Troia]] rediens in illa insula ventis adversis iamdiu retineretur filia Protei [[Idothea]], heroem miserata, ei suasit ut tribus fortibus electis viris sub phocarum pellibus laterent atque patrem suum iam dormientem firmiter comprehenserent nec amplexum laxarent cum se in varia monstra transmutarettransmutasset. Ita fecerunt et Proteus coactus est eis ostendere quomodo deis volentibus in patriam redirent; simul mortem herois Aiacis et fratris [[Agamemnon|Agamemnonis]] Menelao patefecit necnon longinquam [[Ulixes|Ulixis]] captivitatem. Hanc fabulam poeta Graecus e litteris Aegyptiacis Graece interpretatus esse videtur<ref>Victor Bérard, adnotatio ad locum in editione ''Odysseae'' apud [[Collection des Universités de France]].</ref>
 
== Fontes ==