Quantum redactiones paginae "Abbatia Cluniacensis" differant
Content deleted Content added
Pauca addo de Musée de Cluny. Tag: 2017 source edit |
No edit summary |
||
Linea 18:
== Procuratio pauperum ==
Praeter liturgiam procuratio pauperum magni momenti erat. Primo tempore erant duodecim habitationes pauperibus, qui una cum monachis in monasterio vivebant, destinatae, postea duodeviginti. Cum debitum officium [[opera misericordiae|operum misericordiae]] faciendi ex [[evangelium|evangelio]] deductum est, tum Cluniaci procuratio pauperum cum memoria mortuorum coniuncta paulatim opes monasterii superavit: Die, quo abbas mortuus est, per saecula duodeni pauperes cibo iuti sunt, quo simplex monachus minime unus. [[Petrus Venerabilis]] demum anno 1140, ne cottidie plus quam 50 partes dispensarentur, statuit timens, ne bona monasterii exhaurirentur<ref>Horst Fuhrmann: Einladung ins Mittelalter, Monaci 1997, p. 46</ref>. Ad hoc venit procuratio peregrinorum, pro quibus usque ad 2000 lectorum provisa erant<ref>ibidem</ref>.
== A culmine usque ad interitum ==
Abbatia Cluniacensis annis [[927]] - [[1156]] a quinque abbatis magnae auctoritatis recta est, quibus imperatores, reges, papae consilio utebantur. Ut vita monstica secundum regulam Benedicti ageretur observabant, libertatem defendebant. Mox "Congregatio Cluniacensis" vel "Ecclesia Cluniacensis"<ref>[https://www.uni-muenster.de/imperia/md/content/fruehmittelalter/personen/neiske/neiske-ecclesia-cluniacensis-eccl-christiana.pdf Die Orden im Wandel Europas, p. 17</ref> multis monasteriis se abbatiae Cluniacensi adiungentibus orta est. Abbas Hugo quasi "abbas universalis"<ref> ibidem, p. 18</ref> egit.
Post quintum abbatem, Petrum Venerabilem, cuius tempore [[Bernardus Claraevallensis]] novum [[Ordo Cisterciensis|ordinem Cisterciensem]] propagavit, saeculo 12 medio descensus coepit. Splendor evanuit, vis oeconomica decrevit. Saeculo 13 medio abbatia in dicionem regis [[Francia|Francici]] venit, ab anno [[1515]] abbates a rege nominati sunt. Bellis [[Hugenoti|Hugenotorum]] abbatia [[1562]] et [[1574]] devastata est. Saeculo 17 [[Armandus Ioannes Plessaeus Richelaeus|Richelieu]] et [[Iulius Mazarinus|Mazarin]] dignitate abbatis Cluniacensis (1635–1642 et 1642–1661) ornati reditus pecuniae sumpserunt neque munere abbatis fungebantur: Monasterium [[commenda|commendatarium]] factum est.
[[Res novae Francicae|Gallica revolutione]] abbatia anno [[1790]] clausa, [[1793]] litterae combustae sunt. [[1798]] vendita ex [[1801]] in lapicidinarum usum ad vias sternendas et domus aedificandas versa est. [[1862]] id, quod restat, in praesidium publicum positum est.
== Bibliographia ==
| |||