'''Cultus Caralensis''', seu '''Caral-Supe''', seu '''Norte Chico''', fuit societas [[America praecolumbiana|praecolombiana]], fere triginta locos incolatos comprehendens, ad mediummediam litum[[ora]]m hodiernae rei publicae [[Peruvia|Peruanae]] ([[Norte Chico]]) sita. Antiquissimus notus cultus humanus [[America]]e est, et unus exe [[cunabula humani cultus|sex locis]] mundi antiqui ubi humanus cultus separatim ortus est. Inter [[saeculum 30 a.C.n.|saeculum XXXsaecula]] tricensimum et [[saeculum 18 a.C.n.|saeculum XVIIIduodevicensimum]] a.C.n. [[floruit]]. Locus praeclarus est [[urbs sancta Caral]] in valle [[Supe (fluvius)|Supe]]. Societas hic orta est millennio post [[Sumer]], cultum [[Mesopotamia|Mesopotamium]], contemporaneus erat cum [[Pyramides Aegyptiae|Pyramidibus Aegyptianis]], et [[Olmec]] [[Mesoamerica]]nos fere duobus millenniis praecucurrit.
Secundum nomenclaturam [[archaeologia|archaeologicam]], cultus Caralensis erat cultura prae-ceramicapraeceramica posterioris temporis archaici prae-[[ColumbusAmerica praecolumbinaa|Columbianipraecolumbiani]]; omnia [[opus fictile|opera fictilia]] et fere omnis [[ars visualis]] aberant. Maxima cultus opera erant [[monumentum|monumenta]]: magni [[tumulus|tumuli]] plani et [[platea]]e submersae. Indicia excavata suggerunt technologiam [[textile|textilem]] et fortasse signorum divinorum cultum, ambo quorum elementa in culturis prae-Columbianis [[Andes|Andium]] montium iterantur.
