Quantum redactiones paginae "Lucius Annaeus Seneca minor" differant

Seneca de ethica sive vita honesta disseruit. Tranquillitatem Stoicam summam virtutem putavit. Una cum [[Epictetus|Epicteto]] et [[Marcus Aurelius|Marco Aurelio]] maximi momenti est inter Stoicos[[Placita RomanosStoicorum|stoicos romanos]]. Putavit officium suum servandum hominibus emolumento esse. Ut scripsit, vivere studuit. Ideo quamquam ditissimus erat, modeste vixit, nam non nisi aquam bibit, paulum modo edit, culcita dura dormivit. Divitias suas non putabat a Stoicastoica doctrina abhorrere. Dixit sapientem non pauperem esse debere, dummodo divitias suas probe meruisset; ceterum necesse esse philosophum divitias demittere posse.

Seneca se imperfectum sapientem putavit. "Non eum, quo vivo, modum vivendi laudo", inquit, "sed eum laudo, quo scio vivendum esse." Animi motus sicut voluptatem, molestiam, cupiditatem, timorem superandos esse. Finem non esse sensibus se privare, sed animi motus superare. Fatum praedestinatum esse. Hominem posse fatum aut accipere aut repudiare. (Cf. "Ducunt volentem fata, nolentem trahunt." Ep<ref>http://www.thelatinlibrary. 107com/sen/seneca.ep17-18.)shtml</ref> Mortem esse secundam naturam. Sibi mortem consciscere non esse a natura alienum. Seneca etiam pulcherrimam sententiam scripsit: "Non vitae, sed scholae discimus," quam homines aevo antiquitatis renascente mutaverunt in: "Non scholae, sed vitae discimus."

== TestimoniaNotae ==