Quantum redactiones paginae "Supinum" differant
Content deleted Content added
mNo edit summary |
Estne "laniatu" ablativum (locativum) supinum? |
||
Linea 18:
== Supinum ablativum II ==
Ablativum supinum in -''ū'' desinit atque cum adiectivis saepe adhibetur (exempli gratia: "regō, rēxī, rēctum", supinum II "rēctū").<ref>Wheelock, Frederick M. et LaFleur, Richard A. ([[2011]]).</ref> Ablativum supinum duas usus continet, videlicet designationis seperationisque significationes utitur. Certi philologi supinum II ex dativo finali primordialiter oriri credunt.<ref>Schmalz, Synt, et Stil, p. 466. </ref> Primo supina Latina ex dativo supino Linguae Umbrae orta sunt (Umbr. dat. ''Trifu'', ''trifo'').<ref>The Foundations of Latin. Philip Baldi, Professor Philip Baldi.</ref> Dativum supinum in -''ui'' cadens a locativa forma postmodum substitutum est.<ref>Syntax of Early Latin, Charles Edwin Bennett</ref> <ref>Fortasse antiquum locativum supinum vel supinum instrumentale in -''tōu'' desinens existit. (Wackernagel, 2009, 351, Oxonii)</ref>
Exemplaria ablativi supini sunt:
*''Vidētis nefās esse dictū miseram fuisse tālem senectūtem.'' (Cat. M. 13)
Line 24 ⟶ 26:
* ''Iūcundum cognitū est.''
Ablativum supinum locativum significationem habere potest et sine adiectivo quoque adhiberi potest:
*''Aspera pulsū corda'' <ref>Statius, Thebaid, IV, 733</ref>
*''ut ferarum tergis contecti laniatu canum interirent (Tac., Ann. I 5. 44. 6)''
Ablativum supinum apud [[Subiectum (grammatica generalis)|subiectum]] adhibetur:
| |||