'''Clausa,'''<ref>''Webster's Ninth New Collegiate Dictionary'' (Springfield Massachusettae: Merriam-Webster, 1985), 246.</ref> vel '''membrumMembrum,'''<ref>John C. Traupman, ''The New College Latin and English Dictionary'' (Novi Eboraci: Bantam Books, 2007), 494. Etiam ''articulus'' (loco citato).</ref><ref>D. P. Simpson, ''Cassell's Latin Dictionary''' (Novi Eboraci: Wiley, 1968), 676. Etiam ''pars'' et ''caput'' (loco citato).</ref> in [[grammatica]] est minima unitas grammatica quae [[propositio]]nem plenam exprimit.<ref>De hac definitione propositionem attingentem, vide Kroeger 2005:32.</ref> Clausa typica in [[subiectum (grammatica generalis)|subiecto]] et [[praedicatmu (grammatica generalis)|praedicato]] consistit,<ref>De clausae definitione quae coniunctionem subiecti et praedicati vehementius dicit, vide Radford 2004:327–328.</ref> ubi praedicatum per typum est [[locutio verbalis]]<!--verb phrase-->, a [[verbum (grammatica generalis)|verbo]] una cum ullis [[obiectum|obiectis]] et aliis adiectoribus<!--modifiers--> collato. Subiectum autem aliquando non exprimitur, saepe in [[lingua nullius subiecti|linguis nullius subiecti]] si subiectum e contextu recuperari potest, sed etiam in quibusdam rebus in aliis linguis sicut [[grammatica Anglica|Anglica]] fit (exempli gratia in sententiis [[modus imperativus|imperativis]] et [[clausa non finita|clausis non finitis]]).
[[Sententia (linguistica)|Sententia]] simplex in una clausa finita cum [[verbum finitum|verbo finito]] quod liberum est usitate consistit. Sententiae multipliciores multas clausas continere possunt. [[Clausa libera|Clausae liberae]] (vel praecipuae) sententiam solae constituere possunt; [[clausa obnoxia|clausae obnoxiae]] (vel subordinatae) solae sunt imperfectae val ineptae.
