Quantum redactiones paginae "Hammurabi (rex Babyloniae)" differant

'''Hammurabi''' ([[Lingua Accadica]]: ''Ḫămmŭrăpĭ'') fuit [[Babylon]]iorum [[rex]] ([[1792 a.C.n.|1792]]–[[1750 a.C.n.]]) et auctor [[Codex Hammurabi|Codicis Hammurabi]] [[lex |legum]]. Quadraginta tres annos regnavit : unicuique anno regni nomen suum erat, ex evento anni prioris inditum. Illorum annorum catalogus et ordo chronologicus hodie notus est. Difficilius erat tempus regni Hammu-Rabi ad annos Christianos referre : nihilominus plerique eruditi chronologiam "mediam" dictam probaverunt et eum regnasse inter 1792 et 1750 a.C.n. putant. Ut plerique reges in [[Mesopotamia]] illius aetatis Hammu-Rabi gente [[Amorrei|Amoritarum]] ortus erat, qui e Syria circa 2000 a.C.n. in Mesopotamiam invaserunt et plura regna condiderunt. Cum patri Sin-Muballit anno 1792 a.C.n. successit et urbs ipsa et fines Babyloniaci modici erant : praeter Babylonem praecipua urbs Sippar erat quae [[Sol (deus)|deo Soli]] Šamaš dedita erat. Potentibus regibus circumdabatur, ut Samsi-Addu a septentrione et rege [[Elam|Elamitarum]] ab oriente vel Rim-Sin a meridie qui in antiquis urbibus [[Sumer|Sumeri]] regnabat, vel etiam rege EšnunaeEšnunnae Daduša. Cum vero obiit (1750 a.C.n.) Babylonius rex in tota Mesopotamia dominabatur. Quin etiam ab eo usque ad aetatem hellenisticam homines Babylonem velut fontem et caput litterarum Mesopotamicarum venerabantur. Filius Samsu-Iluna (1749-1712) ei successit.