Quantum redactiones paginae "Scepticismus" differant
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Linea 39:
Verumtamen Cartesius etiam claras et distinctas perceptiones concessit dubitari posse. Fieri enim potuit, ut a Deo talis ei data esset natura imperfecta, quae etiam in talibus rebus, quae certissimae viderentur, eum in errorem inducere posset. Quam opinionem de Deo fallaci redarguere coepit. Primum, num esset Deus, examinandum censebat. Profectus est ab eo, quod in mente sibi esset cuiusdam perfecti et absoluti [[idea|species]], cuius causam, quippe cum ipse homo imperfectus esset, non intus in animo inveniri arbitrabatur. Itaque causam huius ideae clarae et distinctae statuit Deum esse, [[ens]] nullo defectu deminutum. Quoniam igitur Deus fallax esse nequeat, Cartesius vera esse omnia arbitrabatur, quae ipse clare et distincte perciperet: quam veritatem bonitate Dei confirmari. Siquidem bonus Deus sit, certo scimus veras esse etiam res materiales extra mentem sitas, quarum vim et naturam clara et distincta cogitatione complecti possumus.
Iam aequales Cartesium suspicabantur in [[circulus vitiosus|circulo vitioso]] versari. Voluit enim a Deo perceptiones claras et distinctas ducere, ex quibus in vicem Deum esse conclusit. Num Cartesius in circulo vitioso versaretur, multum disputatum est.<ref>Gewirth 1941; Curley 1978; Van Cleve 1979; Murdoch 1999; Della Rocca 2005.</ref> Sed utrum erraverit Cartesius, an non, in medio relinquamus. Restat, ut eius dubitandi rationem breviter tractemus, et, num in epistemologia et philosophia a dubitatione proficiscendum sit, queramus. Quid igitur dubitatione methodica consequi volebat? Quo consilio scepticismo suo usus sit, in commentariis ambigitur. Fieri potest, ut multa et multiplicia consqui vellet.<ref>Williams 1983.</ref> Hoc saltem consequi voluit, ut [[scientia (ratio)|scientiam]] in firmis fundamntis poneret. Nam penitus purgandam censuit scientiam, quippe quae prioribus opinionibus in confusionem demersa esset. Itaque reiciendas censuit omnes opiniones, in quibus quid obscuri esset. Quamvis ab erroribus cavere sapientis esse videatur, tamen in scientia nihil prodest omnia, quamvis dubitabilia sint, eodem tempore simulque in dubium vocare. Nam omnibus abiectis opinionibus fieri potest, ut parum remaneat fundamenti, in quo quicquam condi possit. Si veritatem consequi et errores vitare volumus, non est necesse omnes simul opiniones abicere. Etenim praestat opiniones pedetemptim corrigere, ita ut singulas tantum reiciamus opiniones, relictis ceteris, de quibus dubitare opus non sit.
Linea 46:
== Bibliographia ==
* Annas, Julia & Barnes, Jonathan (1985) ''The Modes of Scepticism.'' Cambridge University Press.
* Audi, R. (1988) ''Belief, Justification and Knowledge.'' Wadsworth.
* Burnyeat, Myles (1983) ''The Skeptical Tradition.'' University of California Press.
Line 55 ⟶ 56:
* Hankinson, J. (1995) ''The Sceptics.'' Routledge.
* Klein, Peter (2015) [https://plato.stanford.edu/entries/skepticism/ Skepticism]. ''Stanford Encyclopedia of Philosophy.''
* Larmore, Charles (1998) Scepticism. ''The Cambridge History of Seventeenth-century Philosophy'', ed. Daniel Garber % Michael Ayers, 3: 1145–1192. Cambridge University Press.
* Lennon, Thomas (2003) Huet, Malebranche and the Birth of Skepticism, ''The Return of Scepticism,'' ed. Gianni Paganini, 149–165. Kluwer.
* Loeb, Louis (1998) Sextus, Descartes, Hume, and Peirce: On Securing Settled Doxastic States, ''Noûs'' 32: 205-230.
* Malcolm, N. (1963) ''Knowledge and Certainty.'' Prentice-Hall.
* Murdoch, Dugald (1999) The Cartesian Circle, ''Philosophical Review'' 108: 221–244.
* Owens, David (2000) Scepticisms: Descartes and Hume. ''Proceedings of the Aristotelian Society'' 74 Suppl: 119-142.
* Popkin, Richard (2003) ''The History of Scepticism from Savonarola to Bayle.'' Oxford University Press.
* Pritchard, Duncan (2002) Recnt Work on Radical Skepticism. ''American Philosophical Quarterly'' 39: 215-257.
* Rosenbeg, Jay F. (1998) Descartes’ Skeptical Argument, ''Logical analysis and History of philosophy'' 1: 209-232.
| |||