Quantum redactiones paginae "Marcus Tullius Cicero (minor)" differant

Anno [[51 a.C.n.]] patrem et [[Quintus Tullius Cicero|Quintum patruum]] in [[Cilicia]]m secutus est et aliquamdiu apud regem [[Deiotarus|Deiotarum]] vixerunt. Anno [[49 a.C.n.]] in Graeciam fugit, quod [[Gaius Iulius Caesar]] Italiam expugnaverat. Post [[Pugna apud Pharsalum|pugnam apud Pharsalum]] anno [[48 a.C.n.|48]] factam [[Brundisium|Brundisio]] ad annum [[47 a.C.n.]] veniam Caesaris exspectabat. Ne nunc [[Hispania]] pro Caesare pugnaret, pater vetuit. Anno [[45 a.C.n.]] Marcus [[Athenae|Athenas]] iit, ut philosophiae [[Cratippus|Cratippo]] magistro studeret<ref>[[Titus Pomponius Atticus]] filii largitiam reprehendebat (ad Att. XII, 32; XIII 1</ref>, donec anno [[43 a.C.n.]] de nece patris a [[Triumviratus|triumviris]] rogante [[Marcus Antonius|Marco Antonio]] [[Proscriptiones (43 a.C.n.)|proscripti]] audiret. Tum et ipse proscriptus ad exercitum [[Marcus Iunius Brutus|Marci Iunii Bruti]] contendit, qui tum Graecia Macedoniaque e senatusconsulto potiebatur et bellum adversus triumviros parabat. Marcus Cicero [[Proelium iuxta Philippos commissum|pugnae apud Philippos commissae]] autumno anni 42 a.C.n. interfuit<ref>[[Plutarchus|Plut]]., ''Cic''. 45.</ref>. Inde post cladem partium suarum ad [[Sextus Pompeius|Sextum Pompeium]], ultimum filium [[Gnaeus Pompeius Magnus|Gnaei Pompeii Magni]], in Siciliam fugit<ref>Der Neue Pauly, Stuttgardiae 1999, T. 12/1, c. 902-903</ref>. Denique anno [[39 a.C.n.]] veniam accepit et ad [[Octavianus Augustus|Octavianum]] venit, qui eum benigne accepit et magistratibus [[Pontifex|pontificatuque]] ornavit, ut [[proscriptio]]nem patris a [[Triumviratus|triumviris]] constitutam sibi ignosceret.