Quantum redactiones paginae "Lavinia" differant

Lavinia ne verbum quidem in ''[[Aeneis|Aeneide]]'' facit. Partes quas agit minoris ponderis esse videntur, re vera autem ea quae fecit aut facere pepercit magnam vim habuerunt ad [[imperium Romanum]] formandam, nec non ad constituendam [[civilizatio|vitam]] [[Europa]]eam. Lavinia ipsa praesentia sua res futuras ostendit, nam aliquando, dum iuxta patrem ad altaria astat, crines longi ingnem conceperunt. Quod populo magnum bellum portendere credebatur.<ref>''Aen.'' 7.71-80. Cf. Cantó Llorca 2016.</ref> Persona Lavinie per se virginem Romanam ostendit, quae se cognovit ideo exstitisse, ut fatis sua propria voluntate maioribus inserviret et prodesset.<ref>Tschiedel 1995; Bleisch 1996; Petrocheilos 2004; Felici 2010.</ref> Semel tantum animi motum patefecit, nam cum id agebatur, utrum Turno, iuveni fervido, an Aeneae, viro iam senescenti alienaque lingua loquenti, nubere debeat, non iam lacrimas tenere potuit nec ruborem fugare. Vocem demum dedit Laviniae [[Ursula K. Le Guin]], scriptrix [[CFA|Americana]], quae in ''[[Lavinia (mythistoria)|Lavinia]]'' mythistoria eam facit Vergilio loquentem eundemque paene vituperantem, quod sibi loquendi arbitrrium abnueret.

* Cairns, Francis (2005) Lavinia's blush (Vergil Aeneid 12.64-70). ''Body language in the Greek and Roman worlds'', ed. Douglas L. Cairns, 195-213. Classical Press of Wales.

* Petrocheilos, Nikos (2004) Λαβίνια: μια σκιώδης παρουσία στο βιργιλιανό έπος; ''Δημητρίῳ στέφανος: τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Δημήτρη Λυπουρλή,'' ediderunt A. P. Vasileiadis, P. Kotzias & alii, pp. 323-342. University Studio (Thessaloniki).