Quantum redactiones paginae "Lavinia" differant
Content deleted Content added
mNo edit summary |
No edit summary |
||
Linea 1:
[[Fasciculus:Lavinia.jpg|thumb|'''Lavinia''' - imago excerpta ex libro, qui ''[[Promptuarium iconum (Rovillius)|Promptuarium iconum]]'' inscribitur.]]
[[Fasciculus:Mirabello Cavalori 001.jpg|thumb|Lavinia ad altaria, tabula a [[Mirabello Cavalori]] picta]]
'''Lavinia''' est persona praehistorica [[Roma antiqua|Romanorum antiquorum]], [[Latinus|Latini]] et [[Amata]]e filia, quam [[Aeneas]] post [[Creusa]]m in matrimonium duxit.
==
[[Aeneas]] cum comitibus suis ex [[Troia]] cremata profugus multa pericula passus ad litus [[Laurentum|Laurentinum]] appulit. Latinus, rex [[Latini|Latinorum]] eum hospitio excepit locumque in quo considerent designavit. Ac cum hoc sibi praedictum meminisset, fore ut peregrino filiam suam in matrimonium daret, Aeneae Laviniam promisit, qiamquam iam [[Turnus|Turno]], regi [[Rutuli|Rutulorum]], Lavinia sponsa erat,<ref>[[Livius|Liv.]] 1.1.</ref> et, Latino et Amata de nuptiis eius inter se rixantibus, taciturna lacrimis ruboreque respondit, quippe cum amore Turni capta esset.<ref>[[Vergilius|Verg.]] ''[[Aeneis|Aen.]]'' 12.64-70. Lyne 1983; Formiccola 2006; Todd 1980.</ref> Turnus autem ingenti comparata copia militum bellum Aeneae intulit, qui a [[Etruria|Tuscis]], hostibus Rutulorum, et [[Euander|Euandro]] [[Pallantium|Pallantino]], amico [[Anchises|Anchisae]] patris, auxilia petivit. Post varia proelia Aeneas Turnum trucidavit et, bello confecto, Laviniam in matrimonium duxit, urbemque condidit, quam [[Lavinium]] ex uxore nominavit. Deinde Lavinia Aenea iam mortuo filium peperit. Cum autem [[Ascanius|Ascanium]] privignum<ref>Apud Vergilium Ascanii mater [[Creusa]] erat. Cf. Edgeworth 2001.</ref> post Aeneam regnantem timeret, in recessu silvarum suum educavit filium. quem ideo [[Silvius|Silvium]] nominavit.<ref>[[Iohannes Boccacius|Boccaccio]]. ''De mulieribus claris'' 41.6.</ref> Qui quidem timor inanis fuisse videtur, nam Ascanius [[Alba Longa|Albae]] regnaturus novercae suae urbem patriam reliquit.
== De persona Laviniae ==
Lavinia ne verbum quidem in ''[[Aeneis|Aeneide]]'' facit. Partes quas agit minoris ponderis esse videntur, re vera autem ea quae fecit aut facere pepercit magnam vim habuerunt ad [[imperium Romanum]] formandam, nec non ad constituendam [[civilizatio|vitam]] [[Europa]]eam. Lavinia ipsa praesentia sua res futuras ostendit, nam aliquando, dum iuxta patrem ad altaria astat, crines longi ingnem conceperunt. Quod populo magnum bellum portendere credebatur.<ref>''Aen.'' 7.71-80. Cf. Cantó Llorca 2016.</ref> Persona Lavinie per se virginem Romanam ostendit, quae se cognovit ideo exstitisse, ut fatis sua propria voluntate maioribus inserviret et prodesset.<ref>Tschiedel 1995; Bleisch 1996; Petrocheilos 2004; Felici 2010.</ref>
Line 10 ⟶ 14:
== Bibliographia ==
* Bleisch, Pamela Rolanda (1996) On choosing a spouse — Aeneid 7.378-84 and Callimachus' Epigram 1. ''American Journal of Philology'' 117: 453-472.
* Burke, P. F. (1976) Virgil's Amata. ''Vergilius'' 22: 24-29.
* Cairns, Francis (2005) Lavinia's blush (Vergil Aeneid 12.64-70). ''Body language in the Greek and Roman worlds'', ed. Douglas L. Cairns, 195-213.
*
* Edgeworth, Robert Joseph (2001) Ascanius' mother. ''Hermes'' 129: 246-250.
* Felici, Chiara (2010) Lavinia, al margine: strategia matrimoniale e insediamento troiano nel Lazio. ''Quaderni di Ramo d'Oro'' 3: 267-291.
* Formicola, Crescenzo (2006) "Dark visibility" : Lavinia in the "Aeneid". ''Vergilius'' 52: 76-95.
* Lyne, R. O. A. M. (1983) Lavinia's Blush: Vergil, ''Aeneid'' 12.64-70. ''Greece & Rome'' 30: 55-64.
* Petrocheilos, Nikos (2004) Λαβίνια: μια σκιώδης παρουσία στο βιργιλιανό έπος; ''Δημητρίῳ στέφανος: τιμητικός τόμος για τον καθηγητή Δημήτρη Λυπουρλή,'' ediderunt A. P. Vasileiadis, P. Kotzias & alii, pp. 323-342. University Studio (Thessaloniki).
* Todd R. W. (1980) Lavinia blushed. ''Vergilius'' 26: 27-33.
* Tschiedel, Hans Jürgen (1995) Lavinias Erröten (Vergil Aen. XII 64-69). ''Studia classica Johanni Tarditi oblata'', ediderunt Luigi Belloni & alii, 285-297. Vita e Pensiero.
[[Categoria:Aeneas]]
| |||