Quantum redactiones paginae "La Belle et la Bête" differant

Content deleted Content added
m ~
m Alicuando→ Aliquando &c.
Linea 1:
{{Latinitas|-23}}
'''''La Belle et la Bête''''' ('Formosa et BestaBestia') est [[fabula]] [[Francogallice]] a [[Gabriella Susanna Barbot de Villanueve]] scripta, ab [[Ioanna Maria Leprince de Beaumont]] in faciliorem sermonem rescripta. Iam [[Lucius Apuleius]] (''Asinus Aureus'' sive ''[[Metamorphoses (Apuleius)|Metamorphoses]]'') et [[Ioannes Franciscus Straparola]] fabulas similes scripserunt.
In ''Asino Aureo,'' Apuleius fabulam [[Psyche (persona mythistorica)|Amoris et Psychis]] narrat. De vertione{{dubsig}} de-Beaunont''is''{{dubsig}} in [[lingua Anglica|linguam Anglicam]] ab{{dubsig}} [[1757]] versa est. Haec famosissima, sed multae variantes fabulae in [[Europa]] sunt.
 
==Summarium==
=== Recensio Ioannae de Beaumont ===
Haec fabula pecuniosi [[mercator]]is est, qui sex liberos habebathabet, tres filios et tres filias. Duae earum vanae et iactantes erant, minor autem modesta et benigna. Illa vocabatur Bella (Formosa), quod{{dubsig}} [[pulchritudo]] sua. Tres puellae petitores marito usque habebant; dum autem maiores eos aspernanter abnuebant namque eae patricio nubere volebant, Bella eis colloquebatur ac affabiliter denegabat. Fatum fecit ut mercator fortunam et divitias perdere, ergo petitores omnes e conspectu abierunt quia pecunia sola causa velle uxores ducere eas. Bella tamen propositiones recipere perrexit, sed illas abnuebat. Aliquando nuntium salutis unae navis cum mercibus portum cepit. Duae filiae maiores suae gemmas et vestimenta petiverunt, Bella autem tantum [[rosa]]m volebat.
 
Reversus ad portum, mercator petitionem suae filiae minoris revocavit, quod [[castellum]] vastum visitare diremit. Statim ut unam rosam e pulchro et obscuro horto sumpsit, foeda fera eum deprehendidit et in ergastulo clausit.
Linea 11:
Mercator postremo filios suos et filias suas videre petivit, cui fera posse ire in videndo eas et eos rursus respondit, sed una illae opoetet ut in eius loco. Et mercator dixit quod fuit cum redierit ad suos, qui post Bella offertur loco patris suis pro hilaritate sororum et anxietate patris senis. Bella patri suo dixit 'si ea non rosam petivisse sin autem nihil factum esse'.
 
Ibi tamen loci illa Fera patri libertatem concessit non reddendum exhortavit; et Bellam affabile cepit ad divites celas in habitandum castellum omnia vita sua. Deinde postea Fera formosae Bellae connubium postulavit, sed ea negando respondit, quia tantum in amicitia esset cum eo atque suam amisticiam dumtaxat haberet. Tres menses grati amoenique in castello fuerunt quod Fera Formosa summis comitatibus opplebat, et illa ad Feram cum amicitiae gestis respondebat. AlicuandoAliquando Bella senem patrem aegrotissimum in speculo magico suo videvit, ac Ferae ad permittendum postremo videre rogavit; celator autem suus firme saeveque negavit cum crudelitate, sed paulo post Fera probavit condicione regressus illae post hebdomatem. Formosa grata promissionem fecit et ad Larem abiit. Inde sorores suae maeste viris plebeiis nuptae erant, ergo fraudem retinendi Bellae septem amplius dies illae fecint. Quando ea promissum recordaretur ut istud ruperat, puellula ad castellum deliberata reddiit atque Feram super herba iacentem et animam trahentem invenivit, quia tristissimus erat nam formosa puella eum prodiderat. Ea ante portentum quod extremam animam spirabat; et cum lacrimis eo oravit atque obsecravit ut non decessito nam is ab ea amabatur et ea uxorem suam esse volebat. Quando Fera heac verba audivit in pulchrissimo principe mutatus est nam a praestigiatrice incantatus erat Feram transformandi quo nulla femina ei nupserat.
 
Pulchra et Princips felices in castello cum Bellae pstre fuerunt, dum sorores signis lapidis mutatae sunt sed consientia in aspiciendo felicitatem suae sororis.