Quantum redactiones paginae "Dualis (grammatica)" differant

Content deleted Content added
No edit summary
flesh out into a proper stub
Linea 1:
{{Augenda|2016|8L}}
'''Dualis''' est categoria [[grammatica]] pertinens ad [[numerus grammaticus|numeros grammaticos]].
 
Cum [[Singularis (numerus)|singularis]] ad unam solam rem nominandam adhibeatur et pluralis ad multitudinem, numerus dualis indicat sive rerum sive animalium [[duo|dualitatem]]. <ref>Wilhelm Schmidt in sua ''Geschichte der deutschen Sprache'' (ISBN 3-7776-0501-8) imitans ''Einzahl'' pro ''Singular'' et ''Mehrzahl'' pro ''Plural'' numerum dualem vocabulo ''Paar-Zahl'' reddidit, haud inepte.</ref> In [[LinguaLinguae indoeuropaeaindoeuropaeae|linguis indoeuropaeis]] hic numerus, ut videtur, initio non plane aberat, sed tempore magis magisque minutus, dum solum singularis et pluralis adhuc in usu sunt. Nomina et verba numerum dualem habuerunt. Iam in [[Lingua graeca antiqua|lingua graeca antiqua]] raro eo utebantur. [[Lingua latina]] dualem non iam cognoscit, eiusnisi quasiin rudera{{dubsig}}<!--pronomimibus umbra?"ambo" -->et aegre"duo" investigandaquorum formae vestigiae sunt antiquissimi numeri dualis. In linguisLingua hodiernissanscritica europaeisautem haudduali aliternumero ressemper et sesaepe habetutitur.
 
In [[America Septentrionalis|America Septentrionale]], aliquae linguae eskimo-aleut numerum dualem habent; formae "collectivae" aliarum linguarum americanarum possunt esse vestigiae priscarum formarum dualium.<ref>Mithun p. 93</ref>
 
Sunt etiam linguae quae numerum trialem habent, rarae autem.
 
== Notae ==
<references/>
 
== Bibliographia ==
{{NexInt}}
* Bernard Comrie, ed. ''The World's Major Languages.'' Oxonii: Oxford University Press, 1987.
* [[duo]]
* Bejamin W. Fortson IV, ''Indo-European Language and Culture.'' Malden: Wiley-Blackwell, 2010.
* Marianne Mithun. ''The Languages of Native North America.'' Cantabridgiae: Cambridge University Press, 1999.
 
[[Categoria: Lingua Latina]]