'''''La Belle et la Bête''''' ('Formosa et FeraBesta') est [[fabula]] [[Francogallice]] a [[Gabriella Susanna Barbot de Villanueve]] scripta, ab [[Ioanna Maria Leprince de Beaumont]] in faciliorem sermonem rescripta. Iam [[Lucius Apuleius]] (''Asinus Aureus'' sive ''[[Metamorphoses (Apuleius)|Metamorphoses]]'') et [[Ioannes Franciscus Straparola]] fabulas similes scripserunt.
In Asino Aureo, Apuleius narrat nos fabulam [[Psyche (persona mythistorica)|Amoris et Psychis]].
In ''Asino Aureo,'' Apuleius fabulam [[Psyche (persona mythistorica)|Amoris et Psychis]] narrat. De vertione{{dubsig}} de-Beaunont''is''{{dubsig}} in [[lingua anglicaAnglica|linguam Anglicam]] aab{{dubsig}} [[1757]] versa est. Haec famosissima, sed multae variantes fabulae in [[Europa]] sunt.
==Summarium==
=== Recensio Ioannae de Beaumont ===
Haec fabula pecuniosi mercatoris[[mercator]]is est, qui sex liberos habebat, tres filiifilios et tres filiaefilias. Duae earum vanae et iactantes erant, minor autem modesta et benigna. Illa vocabatur Bella (formosaFormosa), quod pulchritudo sua. Tres puellae petitores marito usque habebant; dum autem maiores eos aspernanter abnuebant namque eae patricio nubere volebant, Bella eis colloquebatur ac affabiliter denegabat. Fatum fecit ut mercator fortunam et divitias perdere, ergo petitores omnes e conspectu abierunt quia pecunia sola causa velle uxores ducere eas. Bella tamen propositiones recipere perrexit, sed illas abnuebat. Aliquando nuntium salutis unae navis cum mercibus portum cepit. Duae filiae maiores suae gemmas et vestimenta petiverunt, Bella autem tantum [[rosa]]m volebat.
Reversus ad portum, mercator petitionem suae filiae minoris revocavit, quod [[castellum]] vastum visitare diremit. Statim ut unam rosam e pulchro et obscuro horto sumpsit, foeda fera eum deprehendidit et in ergastulo clausit.
Linea 16:
=== Recensio Gabriellae de Villanueve ===
Versio Gabriellae de Villanueve est longior quam illá Ioannae de Beaumont. QuatuorcentisQuattuorcentis{{dubsig}} pagellis{{dubsig}} fere Villanueve multa singula explicat quae a Beaumont omittitur.
