Quantum redactiones paginae "Lingua Latina ecclesiastica" differant

Tempore medii aetatis, per orbem occidentalem lingua latina est mutata in linguas hodiernas, et ergo nonnulli textus illius aetatis portant signum istius progressi. Multi tamen auctores utebantur lingua latina secundum regulas classicas, adhibentes stylum sui generis. Latina medievalis legatur cum formis sacris de quibus iam locuti sumus in biblia et orationibus, sed etiam representat aetatem quem non confidit in rhetoricam sicut antiqui, sed magis in logicam directam [[Scholastici|scholasticorum]]. Ergo Latina ecclesiastica medievalis, e.g. [[Thomas Aquinas|Sancti Thomae Aquinati]] vel [[Isidorus Hispalensis|Isadorii]] vel [[Sanctus Bonaventurus|Sancti Bonaventuri]] usa est constructionesconstructionibus brevesbrevibus et clarasclaris, sine decorationesdecorationibus oratoricasoratoricis. Latinitas huius aetatis notatur per usus amplius praepositionum, e.g. "In illo tempore" locus "illo tempore", et mutationes sensuum aliorum verborum; e.g. "Iuxta Petrum Lombardum" locus "Secundum Petrum Lombardum."