Quantum redactiones paginae "Essentia" differant
Content deleted Content added
m use new formula for Vide etiam/Nexus interni section (using bot) |
De origine et receptione "essentiae" scripsi. De ipsa notione quis scribere audebit? |
||
Linea 1:
'''Essentia''' est natura vel [[substantia]] [[ens|entis]]. Quo [[nomen substantivum|nomine]] [[Lucius Sergius Plautus|Sergius Plautus]] [[Stoicismus|Stoicus]] exeunte [[saeculum 1 a.C.n.|saeculo primo a.C.n.]] notionem [[Aristoteles|Aristoteliam]] q.e. '''οὐσία''' interpretatus est. De quo [[Quintilianus]] hoc testimonium dicit: "Ac primum Aristoteles elementa decem constituit, circa quae versari videatur omnis quaestio: οὐσίαν, quam Plautus ''essentiam'' vocat."<ref>''[[Institutio oratoria|Inst.]]'' 3.6.23.</ref> Sed iam [[Cicero]], qui pro οὐσία ''naturam'' reddere solebat, etiam ''essentia'' usus esse dicitur, itemque [[Papirius Fabianus]].<ref>[[Seneca]], ''[[Epistulae morales ad Lucilium|Ep.]]'' 58.6.</ref>
'''Essentia'''<ref>[[Reijo Pitkäranta]], ''[[Suomi-latina-suomi-sanakirja|Suomi-latina-suomi-sanakirja: Lexicon Finnico-Latino-Finnicum]]'' (Helsinki 2002).</ref> ([[Graece]] ''ουσια'' vel ''το τι εστιν'' vel ''το τι ειναι'') est quod [[natura]]m entis [[phaenomenon|phaenomeni]] constituit. De attribuo, etiam [[substantia]]m conectetur. Apud [[Benedictus de Spinoza|Spinozam]], "Per attributum intelligo id, quod [[intellegentia|intellectus]] de ''substantia'' percipit, tanquam eiusdem ''essentiam'' constituens.<ref>[[Ethica, ordine geometrico demonstrata]], Pars I, Definitiones IV</ref>▼
Initio quidem ''essentia'' in dubium vocata esse videtur propter duritiam nimiam, ut Quintilianus prae se fert dubitatores admonens: "Multa ex Graeco formata nova, ac plurima a Sergio Plauto, quorum dura quaedam admodum videntur, ut ''ens'' et ''essentia'': quae cur tanto opere aspernemur nihil video, nisi quod iniqui iudices adversus nos sumus: ideoque paupertate sermonis laboramus."<ref>''Inst.'' 8.3.33; cf. 2.14.2.</ref> Etiam [[Seneca]]e visum est hoc vocabulum defendere: "Quid enim fiet, mi Lucili? Quomodo dicetur οὐσία res necessaria, natura continens fundamentum omnium? Rogo itaque permittas mihi hoc verbo [sc. ''essentia''] uti."<ref>Sen. ''Ep.'' 58.6.</ref> Saeculo fere post [[Apuleius]] ''essentiam'' receptam habet idemque significantem ac ''substantiam'': "Οὐσίας quas essentias dicimus" [. . .] "et primae quidem substantiae vel essentiae primum deum esse et mentem formasque rerum et animam."<ref>[[Apuleius|Apul.]] ''[[De Platone et eius dogmate|De Platone]]'' 1.6.</ref>
▲
{{NexInt}}
Line 11 ⟶ 14:
*[[Perceptio]]
== Notae ==
<div class="references-small"><references/></div>
== Bibliographia ==
* de Ghellinck, J. 1942. L'entrée d'''essentia'' ''substantia'' et autres mots apparentés, dans le latin médiéval. ''Bulletin du Cange: Archivum Latinitatis Medii Aevi'' 16: 77-112.
[[Categoria:Essentialismus]]
| |||