'''Titus Lucretius Carus''' (ca. [[99 a.C.n.|99]]–[[55 a.C.n.]]) fuit [[poeta]] [[Imperium Romanum|Romanus]] qui in [[poesis|poemate]] ''[[De Rerum Natura (poema)|De Rerum Natura]],'' longo [[Poesis didactica|carmine didactico]], doctrinam physicam [[Epicurus|Epicuri]] exposuit.
::E tenebris tantis tam clarum extollere lumen<br />qui primus potuisti inlustrans commoda vitae,<br />te sequor, o Graiae gentis decus, inque tuis nunc<br />ficta pedum pono pressis vestigia signis,<br />non ita certandi cupidus quam propter amorem<br />quod te imitari aveo; quid enim contendat hirundo<br />cycnis, aut quid nam tremulis facere artubus haedi<br />consimile in cursu possint et fortis equi vis?<br />tu, pater, es rerum inventor, tu patria nobis<br />suppeditas praecepta, tuisque ex, inclute, chartis,<br />floriferis ut apes in saltibus omnia libant,<br />omnia nos itidem depascimur aurea dicta,<br />aurea, perpetua semper dignissima vita.<br />nam simul ac ratio tua coepit vociferari<br />naturam rerum divina mente coorta<br />diffugiunt animi terrores, moenia mundi<br />discedunt. totum video per inane geri res.<br />apparet divum numen sedesque quietae,<br />quas neque concutiunt venti nec nubila nimbis<br />aspergunt neque nix acri concreta pruina<br />cana cadens violat semper[que] innubilus aether<br />integit et large diffuso lumine ridet.<br />
