Quantum redactiones paginae "Augerius Gislenius Busbequius" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
mNo edit summary
Linea 2:
{{Capsa hominis Vicidata}}
[[Fasciculus:Busbecq.jpg|thumb|"Augerius a Busbeca" [[Constantinopolis|Constantinopoli]] a [[Melchior Lorck|Melchiori Lorck]] die [[26 Augusti]] [[1557]] pictus]]
'''Augerius Gislenius Busbequius'''<ref>Ita siveopera et epistolas suas subscripsit: vide rubricas nostras "Opera" et "Bibliographia",</ref><ref>"Augerio '''a Busbeca'''," (casu dativo): vide imaginem nostram a [[Melchior Lorck|Melchiore Lorck]] delineatam</ref> vulgo ''Ogier Ghiselin de Busbecq'' (natus annoante annum 1522; mortuus [[1522Rothomagus|Rothomagi]]; mortuusdie [[28 Octobris]] [[1592]]) apud [[Rothomagus|Rothomagum]]) fuit [[scriptor]], [[herbarius]], legatus monarcharum [[Austria]]corum.
 
Busbequius [[Cominium|Cominii]], oppido hodie inter [[Francia]] et [[Belgia]] diviso, anno [[1520]] [[1521]]ve natus est; unde et [[Philippus Cominaeus|Philippo Cominaeo]], historicorum decimi quinti saeculi principi, cognomen. Pater Aegidius Gislenius, [[Busbequa]]e, ad [[Lysa]]m fluvium sitae, toparcha, pervetusto et nobili apud Flandros genere. Iuvenis in paternis aedibus educatus, [[Lovanium|Lovanii]], [[Lutetia]]e, [[Venetii]]s [[Ioannes Baptista Egnatius|Ioanni Baptistae Egnatio]], post [[Bononia]]e et Batavii bonis literis operam dedit. Patre e vivis sublato, in [[Anglia]]m a Domino [[Petrus Lassus|Petro Lasso]], [[Ferdinandus I (imperator)|Ferdinandi]] Imperatoris oratore, evocatus, aliquandiu in eius contubernio haesit; dein in patriam reversus, ab ipso Imperatore, adnitente potissimum [[Ioannes Van der Aa|Ioanne Van der Aa]] Belga, qui tum eidem Imperatori [[a secretis|a Secretis]], [[Vindobona]]m vocatus, huic ipsi et [[Maximilianus II|Maximiliano]] filio virtutis ac prudentiae gratia ita se probavit, ut nullius fere magis consilio Caesares niterentur, illumque moribus taque Aulae Matthiae, Maximiliani, Alberti et Venceslai, Archiducibus Austriae, Maximiliani iam dicti filiis, praeficerent. Legationibus claruit; quarum prima Asiana fuit, quando [[Ioannes Maria Malvetius|Ioanni Mariae Maluezio]] suffectus, magna anima modestia atque constantia, mitigato [[Suleimanus Magnificus|Solimanno]], octennii inducias impetravit, prout latius e ''[[Legationis Turcicae epistolae|Legationis Turcicae epistolis]]'' patet. Altera Amasiana fuit; quam itidem scripto complexus est. Atque utraque Antverpiae iterata editione, procurante L. Carrione, dein anno [[1620]] Monachii a Sadelerio, sed auctior, et ornatior impressa; qui [[Ferdinandus II (imperator)|Ferdinando II]] Imperatori dedicat, epistolasque illas dignas ait, quae millies edantur, et ab omnibus evolvantur. Plurimas quoque antiquas inscriptiones e Graecia Asiaque illi debent antiquitatis cultores, quas viris doctis communicavit, ut [[Inscriptio Ancyrana|Ancyranam]] [[Andreas Schottus|Andreae Schotto]] contubernali suo, pluresque alias tum Graecas tum Latinas [[Iustus Lipsius|Iusto Lipsio]], per quem insertae sunt veterum Romanorum inscriptionibus, a [[Martinus Smetius|Smetio]] et [[Iohannes Gruterus|Grutero]] promulgatis. Quanti eum fecerit [[Lipsius]], liquet tum ex ''Saturnalium librorum'' praefatione ipsi inscripta, tum ex epistolis 18 & 63 ''Epistolarum Selectarum Centuriae primae''