Quantum redactiones paginae "David Lloyd George" differant

Ab anno [[1890]] usque ad mortem Lloyd George munere populi ''Caernarvon Boroughs'' in [[Parlamentum Britannicum|Camera communium]] Britanniae functus est. Anno [[1905]] Administer mercaturae[[mercatura]]e, ab anno [[1908]] cancellarius aerarii publici (Cancellarius Scaccarii) fuit. [[primum bellum mundanum|Primo bello mundano]] [[1915]] minister telorum, [[1916]] minister belli erat. Paulo post, die [[7 Decembris]] [[1916]], primus minister usque ad diem [[22 Octobris]] [[1922]] Britanniam duxit.

Primus homo publicus pauperibus auxilia socialia tulit. Oratione [[30 Iulii]] [[1909]] in vico pauperum [[Londinium|Londinii]] nomine "''Limehouse"'' beneficia annua, cautiones periculorum promisit. Haec beneficia vectigalibus divitum augendis solvere voluit. Cum [[Concilium Nobilium]] has leges recusavisset, anno [[1911]] privilegia huius collegii valde diminuta sunt.

Quamquam initio bella gerenda recusavisset, ab anno [[1911]] propter controversias crescentes cum [[Germania]] ea futura esse concedit. Anno [[1914]], postquam Britannia bellum indicavit, in consilio ministrorum mansit et tum administrorum consilium omnibus factionibus compositum petivit. Hac de re cum [[Herbertus Henricus Asquith|Herberto Henrico Asquith]] primo ministro iurgavit atque eum coegit, ut magistratum reliquit. Hoc factum factionem liberalem divisit. Ipse primus minister bellum ducere perexit, Britanniam pro democratia Europae dimicare dixit. Bello finito [[Deliberatio de pace componenda Lutetiae facta (1919)|Deliberatione de pace componenda Lutetiae facta]] inter [[Georgius Clemenceau|Georgio Clemenceau]] praeside ministrorum [[Francia]]e, qui Germaniam victam dividere in animo habebat, et [[Woodrow Wilson]], qui pacem placabilem petivit, consensum adipisci conatus est.