Quantum redactiones paginae "Syllaba" differant

Content deleted Content added
Verba in forma IPA, quae litteram [v] continent, ab /v/ ad /w/ transtuli, ut sonitum huius litterae primum (in tempore Romanorum antiquorum) ostendant.
Verba in forma IPA, quae litteram [v] continent, ab /v/ ad /w/ transtuli, ut sonitum huius litterae primum (in tempore Romanorum antiquorum) ostendant.
Linea 17:
 
== De generibus syllabae ==
Si solas vocales (V) et – omissis sonoritatis gradibus – consonantes (C) respiciamus, structuram syllabae generaliter describere possimus. Cum alia tum etiam syllabae genus CV, ubi V pro brevi aut longa vocali stat, videre licet in orbis terrarum linguis praestare.<ref>Clements & Keyser (1983).</ref> Constat esse linguas, in quibus CV solum syllabae genus est, nec multum abest, quin universa linguarum proprietas sit. Infantes primum syllabis generis CV uti videntur, postea alius modi syllabis. Constat etiam genus CVC pronius ad CV quam ad VC in temporibus mutari. At non est infitiandum etiam fieri posse, ut vox trisyllaba ''CV·CV·CV'' interdum, cum celeri genere orationis breviatur in bisyllabam, aliquantulum asperiorem syllabae structuram ''CVC·CV'' recipiat, sicut ''valide'' [vawa·li·de:] (per [[Syncope (phonetica)|syncopen]]) > ''valde'' [wal·de:]. Consonantis et vocalis per vicem successionibus numerosae orationis fundamenta constituuntur, quae multiformibus syllabae generibus variant.
 
Syllaba, si structuram respicias, in duo genera dividi potest. Ab una parte,