'''Moralistae Francici''' ([[Francice]] ''les moralistes'') fuerunt [[scriptor]]es qui [[mos|consuetudinem]] in [[litterae Francicae|litteris Francicis]] extenderunt, ex ''Essais'' [[Michael Montanus|Michaelis Montani]] ortam,<ref> His autem verbis nobilissimis Michael Montanus id quod opus erat moralistarum comprehendit: ‘considerare quomodo et quare quidque factum esset, '''spectatores''' esse '''vitae ceterorum hominum''' ut iudicio usus suae quisque rationem institueret.’ ''(‘...regarder‘regarder comment et pourquoi chaque chose se fait, et être spectateurs de la vie des autres hommes, pour en juger et régler la leur.’)'' In ''Essais'' XV, ''De institutione puerili''</ref>, quae spectavit ad descriptionem [[mores|moralis]] [[homo|hominum]] proprietatis, certasque praebuit rationis normas<!--moralistis quidem Francicis hoc videtur non sane convenire-->, forma [[aphorismus|praeceptorum]] datas, quae adin bene [[vita|vivendum]] pertinerentconducerent<!--guide living well'-->.<ref>[http://www.columbia.edu/cu/record/archives/vol20/vol20_iss6/record2006.37.html Colloquium de moralistis Francicis, 14–16 Octobris 2006,] www.columbia.edu.</ref> Multi scriptores [[Francia|Francici]] qui dicendi laude clarissimi sunt<!--olim = French stylists; 'style' = "dicendi genus"; revera "dicendi laus" significat 'style'?--> inter [[moralitas|moralistas]]<!--Nexus in moralistiscommentarium de moralitate conducens, ut in en datus--> numerantur, ac moralistae Francici fortasse sunt maxima aphoristarum <!--aphorista?--> [[familia]] cohaerens in [[Occidens|Occidentali]] [[litterae|litterarum]] memoria nota.
