Quantum redactiones paginae "Lingua Latina" differant

Quod multum animum tenet, Latine diutissime de legibus et de rebus publicis per totum Imperium Romanum dictum est, at Romani autem optimates Graecam linguam discere solebant et ea uti amabant cum Graecas litteras ad philosophiam et litteraturam pertinere aestimassent; sed alioqui Graece plurimi, praecipue in Imperio orientali, adeo loquebantur, ut Graeca, commercio et peregrinationi quasi ''lingua franca'' in eo die habita est. Post ultimum discrimen inter Imperia Orientale et Occidentale anno [[395]], in Orientali demum Graeca pro Latin usui legitimo et gubernatorio substituta est, ex ea causa, quod in illis partibus ex omnibus societatis ordinibus diu dicta esset Graeca.

 

 

Lingua Latina antiqua sex casus habebat qui [[nominativus]], [[vocativus]], [[accusativus]], [[genitivus]], [[dativus]], [[ablativus]] [[locativus]]que appellantur. Olim -''os'' et -''om'' pro -''us'' et -''um'' formas habebat et intervocalica /s/ [[Lingua prisca Indoeuropaea|linguae priscae Indoeuropaeae]] praeservabat. Itaque, ''honor'' Latinice antique ''honos'' dicebatur, cuius genitivus casus ''*honos-is'' non classicus ''honor-is'' erat. Post [[rhotacismus|rhotacismus]], ''*honosis'' factum est ''honoris''.