'''Karate''', ([[Lingua Iaponica|Iaponice]] 空手 "'manu vacua",') sive '''luctatio caratica'''<ref>[[scil.Tuomo Pekkanen]] "ars& inermis[[Reijo certandi"Pitkäranta]], ''Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum'', 2006.</ref>Cf.glossa "karaté =sive '''oppugnatio inermis Iaponica" apud '''<ref>{{cite web| url=http://www.vatican.va/roman_curia/institutions_connected/latinitas/documents/rc_latinitas_20040601_lexicon_it.html#k|title = ''Latinitas Vaticana''|accessdate=20112012-07-1131}}.</ref>, aut '''oppugnatio inermis Iaponica'''<ref>Ebbe Vilborg, ''Norstedts svensk-latinska ordbok'', editio secunda, 2009.</ref>, est ars pugnandi insulain [[OcinavaIaponia]]e insula [[IaponiaOcinava]]e condita, in qua homines utuntur omnibus corporis armis corporisutuntur: cruribus, manibus, digitis, capite, et aliisceteris.
== Modi exercitandi ==
StudentesLuctationis caratemcaraticae tresstudiosi tribus variis modis exercitationis modis utuntur:
* [[Kihon]] (基本) significat 'fundamentum'. Qui agit Cihon agit, iterum atque iterum exercitat ac ameliorat artem suam.
* [[Kata]] (型 aut 形) 'forma' est exercitatio in qua iam antea scitur ut moveri. In carate, agens Catam cum adversario pugnat, qui tantum est in animo suo.
