Quantum redactiones paginae "Musica classica" differant
Content deleted Content added
→Aetas romantica: illustration |
|||
Linea 83:
===Musica recentior===
[[Fasciculus:Leonard Bernstein NYWTS 1955.jpg|thumb|[[Leonardus Bernstein]], compositor Americanus musicae classicae [[saeculum 20|saeculo XX]]]]
Post [[Bellum Orbis Terrarum Primum]], usque ad nostrum tempus, musica cum aliis artibus [[Aetas moderna (musica)|aetatem modernam]] habet. Nova systemata [[tonus|tonorum]] et [[harmonia]]e inveniuntur; musica classica a musica [[jazz]] formas, melodias, rhythmos mutuatur, cum etiam a musica vulgari; [[nationalismus]] et idiomata musica populis propria persistent; plures compositores [[neoclassicismus (musica)|neoclassici]] formas et artes [[aetas classica (musica)|aetatis classicae]] redintegrant.
Musici docti modum musicae aetatum veterrarum canendae student ut melius intellegatur: quamquam [[saeculum 19|saeculo XIX]] musica baroca instrumentis modernis, modis hodiernis, canebatur, nunc modus historicus colitur. Instrumenta veterrima, ut [[clavicymbalum]] aut [[viola]], nunc iterum faciuntur.
Primum novum systema tonorum est ''[[impressionismus (musica)|impressionismus]],'' ita dictum quod compositores musicam similem picturis [[impressionismus|impressionisticis]] facere voluerunt. Princeps inter compositores impressionisticos est [[Claudius Debussy]]; [[Mauricius Ravel]] eum secutus est. Musica impressionistica [[tonicus (musica)|tonico]] et [[dominans (musica)|dominante]] non utitur, sed harmonia pentatonica aut modo; notae [[diagramma chromaticum|chromaticae]] vel [[semitonus|semitoni]] saepius adhibentur. Sequentia chordarum differt ab eis quae per aetates praecedentes praetulerunt, nec cum una clave cohaerent, etiamsi musica impressionistica tonalis est.
[[Fasciculus:Example tone row.png|thumb|Dodecaphonum, exempli gratia]]
Aliud systema est musica [[dodecaphonum|dodecaphonica]], ubi [[dodecaphonum]] in loco scalae adhibitur. Hoc est, nullus tonus est [[tonicus (musica)|tonicus]], sed omnes scalae gradus pondus aequum habent. Dodecaphonum est quasi melodia, omnes duodecim tonos continens, quae fundamentum compositionis est; strictissime, nullus tonus iterum auditur, antequam alius audiuntur.<ref>Grout, ch. XX</ref> Compositor potest dodecaphonum invertere aut retroagere aut aliis modis variare. [[Arnoldus Schoenberg]] musicam dodecaphonicam invenit; [[Albanus Berg]] et [[Antonius Webern]] a Schoenberg artem didicerunt; alii ut Americani [[Milton Babbitt]], [[David Del Tredici]], [[La Monte Young]] quoque dodecaphonis usi sunt.<ref>Ross, p. 402, 489-493</ref>
Sunt autem qui musicam scripserunt omnino sine tonis.
Contra compositores qui dodecaphonia aut atonalitatem coluerunt sunt compositores [[neoclassicismus (musica)|neoclassici]]. Inter eos sunt [[Inguarus Strawiński]], [[Emmanuel de Falla]], [[Adalbertus Bartók]], Leos Janacek, Aaron Copland, [[Leonardus Bernstein]].
===Tabula compositorum===
| |||