Quantum redactiones paginae "Pontificia Universitas Gregoriana" differant

Content deleted Content added
mNo edit summary
mNo edit summary
Linea 1:
[[Imago:Pontificia Universidade Gregoriana.jpg|thumb|200px250px|Pontificia Universitas Gregoriana]]
 
'''Pontificia Universitas Gregoriana''' est „sacrarum disciplinarum et cum sacris connexarum Studium generale in Urbe“ (i.e. [[Roma|Romae]]) et „ad hoc indole sua ordinata est ut ... hos fines assequatur:
Linea 9:
== Notiones historicae ==
 
[[Imago:Pontificia Università Gregoriana - Roma - Facciata.jpg|thumb|200pxleft|250px|Pontificia Universitas Gregoriana]]
 
Initium Pontificiae Universitatis Gregorianae quasi in illo ludo litterario exstitit, quem Sanctus Ignatius de Loyola (1491-1556), fundator Societatis Iesu, die 23 februarii anni 1551 modesta sub appellatione „Scuola di Grammatica, di Umanità e di Dottrina Cristiana gratis“ in domo ad Capitolii pedes Romae opibus adiutus a Gandiae dynasten S. Francisco de Borja collatis, aperuit. Bibliotheca adhibita schola 'Collegium Romanum' nominabatur. Iam in mense septembris anni eiusdem ob numerum iuvenum magnum schola transtulitur in domo aptiore (apud ecclesia hodierna 'S. Stefano del Cacco'). Anno 1553 ludus litterarius in Academia seu in Studio generali auctus est, philosophiae atque theologiae scholis institutis et iam 1556 Papa Paulus IV. dedit ad titulos accademicos conferendos ius una cum elevatione ad formam 'Universitatis'. Ipsa sedem mutavit anno 1557 ob incrementum studentium et in 'palazzo dei Salviati' (apud hodiernum Collegium Romanum) aedem invenit. Iussu Gregorii XIII. anno 1581 sedes nova duce architecto Bartolomeo Ammannati exstruxitur, quae die 28 septembris anni 1584 inaugurata est. Quam ob rem Gregorius XIII. 'fundator et protector' Universitatis appellatur. Ad usum studentium, quorum numerus 2000 superavit, nova ecclesia S. Ignatio dedicata consiliis de Orazio Grassi aedificata est (1626-1650). Anno 1773 Societas Iesu exstincta et Universitas procurationi Clericis saecularibus demandata est. Revocata ad novam vitam Societate (1814), Papa Leo XII. Universitatem antiquis moderatoribus restitutam voluit anno 1824. Hoc ab tempore nomen 'Universitas Gregoriana' (in honorem Papae Gregorii XIII.) vocatur. Anno 1873 Athenaeum Gregorianum fere per vim rei publicae italianae litterarios ludos claudere debuit et in proximas aedes Borromaeorum discessit, ubi philosophicas et theologicas disciplinas tradi potuerunt. Pius IX. in eodem anno, exstinctione Universitate Pontificia Sapientia, titulo Pontificia ornavit Universitatem Gregorianam. Anno 1876 iuris canonici disciplina adiuncta est. Papa Pius XI. consociavit Pontificium Institutum Biblicum et Pontificium Institutum Studiorum Orientalium anno 1928 cum Universitate. Nova aedes die 6 novembris 1930 sollemiter aperta est, quae impulsu Papae Pii XI. duce architecto Giulio Barluzzi in „Piazza della Pilotta“ constructa est. Anno 1932 facultates Missiologiae et Historiae Ecclesiae, anno 1951 facultas Scientiarum rerum socialium instituta est. Aedes hodierna amplectitur non solum aedificium anno 1930 exstructum, sed etiam aedificia tria, quae prope sunt, enim 'palazzo Traspontina', 'palazzo Lucchesi', et 'palazzo Frascara'. Sub aedificio Universitatis 'Centro Convegni Matteo Ricci' effectum et die 25 octobris 2005 apertum est, locus 600 hominibus aptus ad conventus vel consessus faciendos.