[[Fasciculus:VariousRecorderFlutes.jpg|thumb|Tibiae rectae invariarum variis magnitudinibusmagnitudinum. Una ex iis in tres partes divisa est ad transportationem faciliorem.]]
'''Tibia recta''' est [[instrumentum musicalemusicum]] quod flatur. Terminus superior ut rostrum effectus est. Tibia recta aere[[aer]]e in rostrum inflato canitur. Rostrum [[os (oris)|ore]] tenetur. Altitudo [[sonus|sonorum]] foraminibus [[digitus|digitis]] claudendis mutatur. Tibiae rectae in variis magnitudinibus plerumque e [[lignum|ligno]] duro effectae sunt. Tibiam rectam canere haud difficile est quia rostrum aerem semper recte per canalem in [[labium]] dirigit. Ibi soni genuntur. Facilitate canendi causa tibia recta idoneissima est ut primum liberorum instrumentum musicalemusicum.<ref>Exemplio primumgratia, liberorumEve O'Kelly describibit [[Franciscus Brüggen|Franciscum Brüggen]] "adsequi comprobationem per totum orbem terrarum ut ''virtuoso'' tibiae rectae" in libro ''The Recorder Today'' (Cantabrigiae: Cambridge University Press, 1990, ISBN 0-521-36681-X), p. 62.</ref>
Sonus tibiae rectae est mirifice clarus et dulcis, partim quod superioribus [[harmonica|harmonicis]]{{dubsig}} <!--harmonics--> caret et harmonicae impares obtinent.<ref>Jean Marc Bonard, "The Physicist's Guide to the Orchestra", 2001, ''Eur. J. Phys.'' 22 89–101.</ref>
Tibia recta [[saeculum 20|saeculo vicensimo]] redintegrata est.<!--, partly in the pursuit of [[historically informed performance]] of early music, but also because of its suitability as a simple instrument for teaching music and its appeal to amateur players.-->
