Emendatio ex 11:51, 30 Iunii 2010 recensere IacobusAmor (disputatio \| conlationes) 105 325 edits m ~ ← Differentia superior		Emendatio ex 12:04, 30 Iunii 2010 recensere abrogare IacobusAmor (disputatio \| conlationes) 105 325 edits m ~ Differentia proxima →
Linea 45: Eodem tempore, in animo habebat novos de [[oeconomia monetaria]] ac [[fluctuatio oeconomica\|fluctuationibus oeconomicis]] libros scribere, sed parum proficiebat. Cur? Fortasse quod Schumpeter annis 1930 voluit plus quam antea mathematica inniti. Iam anno [[1930]] una cum [[Irving Fisher]], [[Ragnar Antonius Kittil Frisch\|Ragnar Frisch]], inventore vocabuli ''[[oeconometria]]e,'' et quattuordecim aliis oeconomicis et statisticis oeconometricam societatem (''Econometric Society'') instituerat, cui etiam exeuntibus annis 1930 praefuit. Saepe quidem dicitur Schumpeterum idcirco parum profecisse, quod in [[mathematica]] non esset satis bene versatus. Utcumque est, infitiandum non est illius temporis instrumenta mathematica parum adaequata fuisse describendis actionibus non deterministicis, ad quas intentus Schumpeter erat moliens causas cognoscere evolutionis oeconomicae. Etiam aemulatione quadam ne libros perficeret impediebatur. Keynes enim, quem sui aemulum animo effinxit Schumpeter, iam anno 1930 librum de pecunia tractantem (''A Treatise on Money'') ediderat, et anno [[1936]] alterum edidit librum de occupatione operaria, faenore ac pecunia disserentem (''The General Theory of Employment, Interest and Money''). Quibus libris fundamenta macro-oeconomica sunt posita, quae interdum [[Placita Keynesiana\|Keynesianismi]] nomine nuncupantur. Timebat enim Schumpeter, ne de renovatoris solio ab aemulo removeretur. [[Fasciculus:Harvard yard winter 2009j.JPG\|thumb\|upright=2\|Area Harvardiana, inter septentriones et occasum solis [[hiems\|hieme]] ~~visa~~spectans]] Etiam solitudo matris et uxoris mortuarum pigritiam quandam ad opera navanda fecisse videtur., ~~Sed~~sed anno [[1937]], Schumpeter tertiam duxit uxorem: Elizabeth Boody, apud Harvardianam anno [[1934]] doctorata de commercio externo Angliae disseruerat partim Schumpetero duce et magistro usa. Elizabeth etiam studia ad industriam [[Iaponia\|Iaponicam]] conferebat. Tandem anno [[1939]] ''Business Cycles. A Theoretical, Historical, and Statistical Analysis of the Capitalist Process'' ('Cycli negotiales. Processus capitalisticus theoretice, historice ac statistice explicatus') duobus voluminibus e prelo exiit. Qui liber plus quam ~~1000~~mille paginas continens accuratius cyclicarum mutationum causas exponit varias provincias negotiales multarum civitatum pertractans. Eodem libro etiam ortum inspexit trium novarum institutionum (sive "innovationum"): [[fabrica]]e, complexionis mercatoriae, nummarii systematis moderni. Hic liber parum placuit oeconomicis mathematicae peritis. Fuerunt etiam, qui libro vitio verterunt, quod rem publicam consulendi rationes aeque certas ac Keynes non suaderet. Schumpeter annis 1930 quam maxime in solitudine intellectuali et spirituali vixit. Capitalismo depressione oeconomica infamato complures collegae animos ad Marxismum converterunt,; alii autem omnem interventum voluerunt rei publicae interdicere. Plurimi tamen placitis Keynesianis et [[New Deal\|"Novo pacto"]] [[Franklinus D. Roosevelt\|Franklini Roosevelt]] praesidis faverunt. Schumpeter autem nulli doctrinae subscribere voluit. Anno [[1942]], Schumpeter, quamquam temporibus servire nequibat, nihilo minus librum ''Capitalism, Socialism, and Democracy'' ('De capitalismo, socialismo et democratia') inscriptum edidit, quo opere sine dubio maxime innotuit. Locus huius libri citatissimus est capitulum, quo de "destructione creatrice" tractatur. Ipsa doctrina iam libris antea editis exstitit, sed vehementi titulo praedita novum et constans momentum adsecuta est. Hoc libro Schumpeter de natura et capitalismi et socialismi disserit. Neoclassicos deridet oeconomicos, quod aequilibrium stativum et aemulationem perfectam docentes naturam capitalismi penitus intellegere non possint: ~~Capitalismum~~capitalismum in "destructione creatrice" constare; destructionem esse tamquam machinam, sine qua motus desinat; ad ultimum, capitalismi esse rem male gerere, verum nequaquam de causis oeconomicis sed moralibus. Schumpeter etiam requirit, num socialismus ad effectum perduci possit. Ipse quidem adfirmat perduci posse, sed sub tales condiciones, quibus expletis rogabis, num de socialismo agatur. Hic liber statim benigne receptus est, et anno [[1950]], quo tertium impressus est, ''[[bestseller]]'' factus verum habuit momentum vendibilitatis. Quam in editionem tertiam addita est scriptura "''The March into Socialism"'' ('In socialismum processio'), quam Schumpeter priore quam diem supremum obiit nocte paene absolvit. Has ultimas lineas sollicitus de oeconomia publica exaravit, quam belli temporibus posteaque adeo auctam esse putavit, ut motrum oeconomicum paene exstingueret: ~~Capitalismum~~capitalismum publicum, si in dispositione ab uno auctore facta consistat, iam socialismum quemdam esse. ''Capitalism, Socialism, and Democracy'' fuit ultimus librorum ab Iosepho Schumpeter scriptorum et editorum. Quamquam annis 1940 nequaquam fuit deses Schumpeter, habebat enim in animo opus patrare, quo ''General Theory'' illud a Keynesio editum exsuperare posset. Praeterea cum animo reputabat, quomodo novis instrumentis mathematicis evolutionem oeconomicam explicare posset. At maximum operae ponebat in scribendo libro, quo oeconomicae doctrinae historiam articulatim exponeret. Ne hic liber quidem auctore vivente confectus est, sed opera Elizabethae Schumpeter, uxoris strenuae, liber ''History of Economic Analysis'' ('De historia explicationis oeconomicae') inscriptus, opus 1260 paginarum, anno [[1954]] e prelo exiit. Schumpeter die [[8 Ianuarii]] [[1950]] domi inter manu scriptorum acervum, libros ac multa milia commentariolorum vita defunctus est. == Schumpeter quid adtulerit oeconomicae doctrinae == Iosephus Schumpeter, quamquam ab doctrina ad neoclassicae oeconomicae normam redacta omnino abhorrebat,<ref>Doctrina neoclassica diu fuit exemplum "scientiae normalis" (sensu a [[Thomas Kuhn\|Thoma Kuhn]] anno 1962 definito). Nuper tamen [[oeconomia evolutionalis]] provocatrix exstitit, quae postulata neoclassica in dubium vocavit (et vocabit).</ref> ~~sine dubio~~ inter nobilissimos oeconomicos ~~numerandus~~a multis ~~est~~numeratur. Animo libero et abnormi fuit, verumtamen non novavit adeo oeconomicam, ut propriam scholam discipulosque sibi conciliaverit. Utique operae pretium est cognoscere, quibus praeceptis oeconomicam auxerit doctrinam. === Varietas methodologica === Nullam sectam secutus cum doctrinis inter se discrepantibus suam contexuit opinionem peculiarem. Sunt qui idcirco dicant eum [[Eclectismus\|eclecticum]] fuisse. Hoc iudicium videtur levius esse, nam constat eandem rem variis rationibus sive methodis prospici posse, dummodo finis investigandi respiciatur. Methodorum varietatem dixit maximi momenti esse: opus esse fundamentis theoreticis, explicatione statistica nec non historia evolutionem oeconomicam exponenti. Numquam adprobavit cogitata de oeconomia libera ab aliis provinciis scientificis, immo [[sociologia]]m et [[psychologia]]m dixit necessitati oeconomicae bene servire. === Inter neoclassicam et evolutionalem oeconomiam === Nonnulli oeconomici, inter quos praesertim Marshall, initio [[saeculum 20\|saeculi vicesimi]] de provincia oeconomicae neoclassicae disputaverunt ita amplificanda, ut in doctrina depingi possent etiam mutationes structurales. Schumpeter huic extensioni diffidebat neque vero placita neoclassica omnino deici, ut suaserat [[Thorstein Veblen]],<ref>Thorstein Veblen, ~~T. (1898)~~ "Why is economics not an evolutionary science?" (''Quarterly Journal of Economics'' 12 (#4), ~~373-397~~1898, 373–397). [http://socserv2.mcmaster.ca/%7Eecon/ugcm/3ll3/veblen/econevol.txt].</ref> malebat. Rem ancipitem ita diiudicavit, ut, [[Ioannes B. Clark\|Ioannem B. Clark]] secutus, oeconomicam duas in partes divideret, quarum altera oeconomiam aequilibrio fere stabilitam, altera autem evolutionem oeconomiae explanare studeat. Huius, oeconomicae evolutionalis scilicet, interest, quomodo ab uno aequilibrio ad alterum transeat oeconomia, cognoscere. Minoris momenti esse cognoscere, quomodo eae quae sint structurae in statu capitalismi administrentur; maioris, immo maximi, momenti esse cognoscere, quomodo in capitalismo creentur et destruantur structurae. Denique, Schumpeter sibi proposuit evolutionalem generare et alere oeconomicam, quae praeter descriptionem theoreticam et explicationem statisticam se ad historiam et sociologiam applicaret. === De fomite capitalismi === Anno [[1848]], [[Carolus Marx]] adiuvante [[Fridericus Engels\|Friderico Engels]] [[Praeconium Communisticum\|Praeconium communisticum]] (''Manifest der Kommunistischen Partei'') edidit, quo rerum mutandarum vim et furorem capitalismi descripsit: ~~Burgenses~~burgenses vitam sustentare non posse nisi continuo instrumenta productionis mutando ac conditiones productivas evertendo. Hac descriptione anno [[1905]] perlecta animus oeconomicae studiosi 25viginti quinque annos nati valde adfectus est. Itaque Carolum Marx secutus dixit in capitalismo indigenum inesse motrum quoddam, quod "innovationibus" technicis et eversionibus oeconomicis nutritur: ~~Capitalismum~~capitalismum stativum [[Contradictio in adiecto\|contradictionem in adiecto]] esse. Etiam Marxio assentitur de fundamentali [[Instrumentalismus\|instrumentalismo]] capitalismi; instrumentalismus enim est, cum ratio in finem mutatur: [[Capitale\|Sortem]] eo ~~collocari~~conlocari consilio, ut maiorem sortem pariat —, neque ut valores ad usum paratos gignat. Quem nisum ad infinitum pergere. Hactenus Schumpeter Marxium secutus est. Ambo quidem mutationum contentionem profitentur indigenam capitalismo esse, sed Schumpeter dissimilem mechanismum posuit. Substituit enim pro [[Valor additicius\|valore additicio]] (''Mehrwert'') a Marxio pronuntiato lucrum negotiale (''entrepreneurial profit''), quod primores negotiantes innovationibus cum aliis aemulantes sibi parant: Eam ipsam lucri contentionem esse fomitem capitalismi —, et sane fomitem quam fortissimum, quod lucrum negotiale innovatione paratum, quippe quod temporarium sit, propter aemulationem sensim pereat; ex quo perpetuam oriri ad innovationes impulsionem. Patet huiuscemodi oeconomiam numquam aequilibrio stabilitum iri. Causas mutationum oeconomicarum in duo fere genera divisit. Mutationes oeconomicas dixit non solum in externis causis (sicut bellis, rebus novis, scientiarum progressu, populorum auctu, sortium accessionibus), sed etiam in indigenis causis constare, quae ad perpetuam aemulationem lucri contentione nutritam pertineant. Oeconomicae evolutionalis esse has imprimis causas cognoscere. === De negotiante, capitalista, credito === Linea 79: Praeter negotiantem innovatorem Schumpeter etiam capitalistae graves dedit partes agendas. In capitalismo, et negotiatores et consumptores praeteritorum temporum desiderio non teneri, sed animos impatienter pro praesentia ad futura vertere. In hac intentione maximi momenti esse [[creditum]]. Capitalismi enim esse continuo futura prospectare et sponsionem cum posteritate facere periculosis inceptis credito sustentatis. Schumpeter imprimis duobus actoribus oeconomiam descripsit. Negotiantes innovatores quidem plus investigavit quam capitalistarum actiones. Nihilo minus putabat institutionem pecuniarum suppeditandarum esse veram capitalismi sedem. Negotiantes esse cerebrum, pecuniosos et locupletes cor esse capitalismi. Schumpeter multarum civitatum systemata pecuniaria investigavit earumque potentiam in creditum negotiatoribus eundi exploravit. Systema pecuniarium innovationibus mutandi artificium est profecto fons vicissitudinum destructionumque capitalismi propriarum, ut anno [[2008]] patefactum est [[Discrimen hypothecarium\|discrimine hypothecarum "subprimarum"]], quod chrematographizatione<ref>''Chrematographum'' (Anglice: ''security''; Theodisce: ''Wertpapier''; Francogallice: ''titre financier'') est documentum pecuniarium, oeconomicum instrumentum quod stat pro valore pecuniario. ''Chrematographizatio'' (''hypothecarum, creditorum'') est vox ad tempus ficta, dum loquela ad linguam Latinam aptior inveniatur idem valens ac Angl. ''securitisation,'', Theod. ''Verbriefung,'', Fr. ''titrisation.''.</ref> innovandi vi plena effectum est. === De infinito auctu === Schumpeter ''[[Lex proventus decrescentis\|legi proventus decrescentis]]''<ref>Secundum ''legem proventus decrescentis'' (Anglice: ''Law of diminishing returns''), ceteris paribus, singulo quoque pignore ad [[Productio (oeconomia)\|productionem]] augendam conlato, primo quidem crescit bonorum productorum proventus, deinde autem ultra certum finem sive [[Marginalismus (oeconomia)\|"marginem"]] provectus magis magisque decrescit.</ref> a neoclassicae doctrinae asseclis pronuntiatae contradixit. Mutationum potentiae paene infinitae capitalismo innatae confisus dixit scientias occidentales intellectum [[Lex naturae\|legum naturae]] usque meliorem petentes adeo inventis suis prodesse oeconomiae infinitum auctum petenti, ut proventus paene numquam in minus vertatur. Etiam putavit hominum necessitates reapse infinitas esse; praeterea maximos negotiatores posse novas apud homines necessitates procreare commendaticiis provehendae mercaturae methodis. Ne [[Depressio oeconomica magna\|depressione]] quidem annorum 1930 factum est, quin confideret fore, ut auctus oeconomicus innovationibus rerumque mutationibus brevi novum caperet initium. Idcirco Keynesium vituperavit quaesitum oblato anteponentem ac de decrescentibus collocandarum pecuniarum facultatibus disserentem. === De natura innovationum === Iam libro anno [[1911]] edito Schumpeter innovationes in quinque genera divisit: * producta nova aut manifeste emendata; * producendi rationes novae aut manifeste emendatae; * mercatus novi nondum aperti; * novi instrumentorum et materiarum fontes; * novae mercatoriae organizationis structurae. Quamquam praesertim inventa ex technicis innovationibus orta animum incitaverunt, omnia innovationum genera Schumpeteri interfuerunt, dummodo praesens aequilibrium manifeste permutare valerent. Innovationes enim a Schumpetero adprobatae semper aliquid novi, abrupti, dramatici praebebant. Maximi ponderis esse non aemulationem ipsam sed eam, quae tantam bonitatis et caritatis opportunitatem pariat, ut earum, quae sibi tamquam stativa castra posuerint, societatum mercatoriarum substructiones concutiant et fundamenta destruant. === De undis oeconomicis === Evolutio vulgo ita intellegitur procedere, ut innovatio victrix ex varietatum compluribus de causis generatorum multitudine sensim seligatur. In oeconomica scientia Alfred Marshall hunc mutandi modum hac expressit sententiola a [[Carolus Linnaeus\|Linnaeo]] Latine conversa, quam libro suo praefixit: ''[[Natura non facit saltus]].'' Schumpeter simplicius evolutionem perspexit. Putavit enim innovationem victricem impetu quodam violento perfici. Ipsam evolutionem quidem continuam esse sed undulatorio modo procedere atque ex [[Aequilibrium punctuatum\|aequilibriorum punctuatorum]] serie constare. Qua in serie res novae cum subsequenti ad novas temporum condiciones accommodatione alternant. Quas oeconomicarum coniunctionum alternationes praesertim scriptis annis 1930 exaratis perlustrans inter hos distinxit cyclorum gradus: * [[Nicolaus Demetrii f. Kondratiev\|Nicolaum Kondratiev]], oeconomicum Sovieticum, secutus [[Undae Kondratiev\|undam 50-60 annos longam]] proposuit. Linea 104: Quae de undis oeconomicis sensit Schumpeter, quamquam notissima sunt, difficiliora et admodum tortuosa sunt visa, qua de causa magnam sibi gratiam non conciliavit apud innovationum studiosos. Plerisque enim visum est innovationes cum cyclorum macro-oeconomicorum vicissitudinibus simpliciter copulari non posse. Itaque potius arcus vitales singulorum productorum, technologiarum negotialiumque provinciarum cognoscere student. Solum undae Kondratiev usque in usu habentur, quibus vicissitudines capitalismi discribantur. === Bellum inter nova et vetera === [[Fasciculus:Polaroid OneStep Express.jpg\|thumb\|245px~~\|right~~\|Postquam machinae photographicae digitales populi gratiam facere coeperunt, machinae veteres generis Polaroid omnino disperierunt, quam rem, cum ita sit, Schumpeter destructionem creatricem nuncupavit, quam cogitabat esse ~~essentiam~~naturam capitalismi.]]▼ ▲[[Fasciculus:Polaroid OneStep Express.jpg\|thumb\|245px\|right\|Postquam machinae photographicae digitales populi gratiam facere coeperunt, machinae veteres generis Polaroid omnino disperierunt, quam rem, cum ita sit, Schumpeter destructionem creatricem nuncupavit, quam cogitabat esse essentiam capitalismi.]] Schumpeter capitalismi evolutionem putavit non in auctu tranquillo sed potius in destructione creatrice constare: Evolutionem oeconomicam esse tamquam bellum inter adversarios defessos, quorum alteri novas res moliantur, alteri autem suum locum tenere se ad aemulationem accommodando conentur. Mercatum [[Manus invisibilis\|manu invisibili]] regi negavit. Vetere rerum statu destructo novum ordinem aegre et lente emergi. Schumpeter etiam dixit mutationum patrandarum vim capitalismi propriam ex eo emanare, quod singulis negotiantibus opus non sit respicere, quantos civitati sumptus ex innovationibus fieri possint. Si, puta, nova coniunctione [[ferrivia]]ria fiat, ut pleraque oppida iuxta cursum [[Astarium\|astariorum]] sita suum quaestus faciendi modum tralaticium invite amittant, sumptus huius mutationis aut civitati aut oppidis depressis sint impendenda. Line 133 ⟶ 132: == Bibliographia == * Andersen, Esben Sloth. ([[2009)]]. ''Schumpeter's Evolutionary Economics. A Theoretical, Historical and Statistical Analysis of the Engine of Capitalism.'' ~~London~~Londinii: Anthem Press. * David, Paul A. ([[1985)]]. Clio and the Economics of QWERTY. ''American Economic Review'' 75 (#2)~~, 332-337~~:332–337. * DiMaggio, Paul J., ~~& Powell,~~et Walter W. (Powell. [[1983)]]. The Iron Cage revisited: Institutional isomorphism and collective rationality in organizational fields. ''American Sociological Review'' 48~~, 147-160~~:147–160. * McCraw, Thomas K. ([[2007)]]. ''Prophet of Innovation.: Joseph Schumpeter and Creative Destruction.'' ~~Cambridge~~Cantabrigiae: Harvard University Press. * Samuelson, Paul A. ([[1951)]]. Schumpeter as a teacher and economic theorist. ''Review of Economics and Statistics'' 33 (#2)~~, 98-103~~:98–103. * Schäfer, Annette. ([[2008)]]. ''Die Kraft der schöpferischen Zerstörung: Joseph Schumpeter: Die Biographie.'' Frankfurt am Main & ~~New~~Novi ~~York~~Eboraci: Campus Verlag. {{Lifetime\|1883\|1950\|Schumpeter, Iosephus}} [[Categoria:Alumni Universitatis Vindobonensis]] [[Categoria:Alumni universitatum et collegiorum Londiniensium]] [[Categoria:Eruditi Austriae]]▼ [[Categoria:Eruditi Civitatum Foederatarum]]▼ [[Categoria:Incolae Bucovinae]]▼ [[Categoria:Oeconomi]]▼ [[Categoria:Professores Universitatis Czernovicensis]] [[Categoria:Professores Universitatis Graecensis]] [[Categoria:Professores Universitatis Bonnensis]] [[Categoria:Professores Universitatis Harvardianae]] ▲[[Categoria:Incolae Bucovinae]] ▲[[Categoria:Eruditi Austriae]] ▲[[Categoria:Eruditi Civitatum Foederatarum]] ▲[[Categoria:Oeconomi]] [[bg:Йозеф Шумпетер]]

Quantum redactiones paginae "Iosephus Schumpeter" differant