Quantum redactiones paginae "Marcus Fabius Quintilianus" differant

[[File:Quintilian, Institutio oratoria ed. Burman (Leiden 1720), frontispiece.jpg|thumb|right|Quintilianus artem rhetoricam docens (ex editione Burmanni, 1720)]]

'''M. Fabius Quintilianus''' praeter [[M. Tullius Cicero|Ciceronem]] in [[Ars rhetorica|arte rhetorica]] illustranda a nemine Romanorum superatus est. Qui anno circiter [[35]] p.C.n. filius vel etiam nepos rhetoris [[Calagurris|Calagurri]] natus, Romae a Remmio Palaemone grammatico et postea a Domitio Afro oratore arte dicendi instructus ante annum [[56]]. in [[Hispania]]m non revertit. Ibi et in foro et in arte oratoria docenda maximam sibi laudem paruisse videtur. Cum [[Galba]] enim, qui provinciae tum praefuit, postea princeps factus est, Romam denuo profectus a [[Vespasianus|Vespasiano]] magna mercede magister artis dicendi publicus nominatus est. Quam artem viginti annos professus viribus integris anno circiter [[90]]. a negotiis recessit. Cuius discipulum fuisse constat [[Caius Plinius Caecilius Secundus|Plinium minorem]], [[Cornelius Tacitus|Tacitum]] incertum est. Populari eius Martiali cum eo consuetudinem fuisse ex epigrammate honorifico, alterius libri nonagesimo, intellegimus. Otiosus autem Quintilianus non modo litteris studuit, sed nepotum etiam duorum sororis [[Domitianus|Domitiani]] principis praeceptor fuit. Mortuus est sub [[100|finem saeculi]].

 

== Nexus externi ==