Quantum redactiones paginae "Mamilianus (episcopus Panormitanus)" differant

'''Mamilianus''', [[Panormus|Panormitanae Ecclesiae]] [[episcopus]], ''Chronotaxis Episcoporum Panormi'' recensit ut octavus (455–479), sub [[Geisericus|Genserico]] rege persecutione [[Vandali]]ca saeviente, circa annoannum [[450]], [[Carthago|Carthagine]] in civitate [[Africa]]na, una cum sociis inter quos [[Eustotius]], [[Proculus]], et [[Goboldeus]], exilio expulsus est.

''[[Martyrologium Basilianorum Italiae]]'' et ''[[Bibliotheca Sanctorum]]'' nuncupant illi omnes [[monaci Basiliani]], cuius virtutum et sanctitatissanctitatisque memoria penes [[Aegilius|Aegilium]] insulam et [[Mons Christus|Montem Christum]], in pervetusto [[monasterium|monasterio]] eius nomini dicato, adhuc exstat. Fuit primus evangelizator [[Tuscia]]e evangelizator{{dubsig}}, et nunc hodie cultus eius diffusus est intra nautae[[nauta]]e archipelagi diffusus est, specie in insulis [[Aegilius]] et [[Aethalia]] (vel [[Ilva]]), ubi is est patronus principalis. Eius festum celebratur die [[15 Septembris]].

Mamiliani et quorundam sociorum eius [[reliquia]]e ex insula Aegilio ubi iam diu exstabant, partim apud [[Soana]]m in Tuscia, partim ad [[Ecclesiam Sancti Matthaei (Pisae)|Ecclesiam Sancti Matthaei]] de [[Pisae|Pisis]] translatae, [[1092|anno millesimo nonagesimononagensimo secundo]], [[Urbanus II|Urbano secundo]] summo pontifice, in [[Ecclesia Sanctae Mariae Montis Caeli|Ecclesiae Sanctae Mariae Montis Caelii]] conditae sunt.

Sacrum Mamiliani caput, annuente [[Alexander VII|Alexandro]] [[Papa]] septimo, anno [[1657|millesimo sescentesimo quinquagesimoquinquagensimo septimo]], Panormum solemniter delatum est et in cathedrali templo magna civium veneratione asservatur.