Quantum redactiones paginae "Pontificia Universitas Gregoriana" differant

Origo Pontificiae Universitatis Gregorianae quasi in illo ludo litterario exstitit, quem Sanctus [[Ignatius de Loyola]] (1491–1556), fundator [[Societas Iesu|Societatis Iesu]], die [[23 februariiFebruarii]] anno [[1551]] modesta sub appellatione ''Scuola di Grammatica, di Umanità e di Dottrina Cristiana gratis'' in domo ad [[Capitolium|Capitolii]] pedes Romae[[Roma]]e opibus adiutus a Gandiae clarissimo viro [[Franciscus Borgias|Francisco de Borgia]] collatisconlatis, aperuit. Bibliotheca adhibita schola [[Collegium Romanum]] nominabatur. Iam eodem anno mense septembris ob ingentem iuvenum multitudinem schola in domum aptiorem (apud ecclesiam hodie nuncupatam ''S. Stefano del Cacco'') translata est.

Anno [[1553]], ludus litterarius in academia seu in studio generali elevatus est, [[philosophia]]e atque [[theologia]]e scholis institutis, et iam [[1556]] Papa [[Paulus IV]] ius ad titulos academicos conferendos una cum elevatione ad formam universitatis dedit. Ipsa universitas sedem mutavit anno [[1557]] ob incrementum studentium, et in ''palazzo dei Salviati'' (hodie apud Collegium Romanum) aedes invenit. Iussu [[Gregorius XIII|Gregorii XIII]] anno [[1581]], sedes nova duce architecto [[Bartolomaeus Ammannati|Bartolomai Ammannati]] exstruiturexstructa est, quae die [[28 septembris]] anno [[1584]] inaugurata est. Quam ob rem Gregorius XIII fundator protectorque universitatis appellatur. Ad usum studentium, quorum numerus duo milia superavit, nova ecclesia [[Sanctus Ignatius de Loyola|S.Sancto Ignatio]] dedicata consiliis de [[Oratius Grassi|Orazio Grassi]] aedificata est (1626–1650).

Anno [[1773]], Societate Iesu exstincta, universitas procurationi clericis saecularibus demandata est. Revocata ad novam vitam societate ([[1814]]), Papa [[Leo XII]] universitatem antiquis moderatoribus restitutam voluit anno [[1824]]. Hoc ab tempore nomen ''Universitatis Gregorianae'' (in honorem Papae Gregorii XIII) vocatur. Anno [[1873]], Athenaeum Gregorianum fere per vim rei publicae italianae[[Italia]]nae litterarios ludos claudere debuit, et in proximas aedes Borromaeorum discessit, ubi philosophicas et theologicas disciplinas tradi potuerunt. [[Pius IX]] eodem anno, exstinctione Universitate Pontificia Sapientia, Universitatem Gregorianam titulo ''pontificia'' ornavit. Anno [[1876]], [[ius canonicum|iuris canonici]] disciplina adiuncta est. Papa [[Pius XI]] consociavit Pontificium Institutum Biblicum et Pontificium Institutum Studiorum Orientalium anno [[1928]] cum universitate. Novae aedes die [[6 Novembris]] [[1930]] sollemiter apertae sunt, quae impulsu Papae Pii XI duce architecto Giulio Barluzzi in ''Piazza della Pilotta'' constructa est. Anno [[1932]], facultates missiologiae et historiae ecclesiae, anno [[1951]] facultas scientiarum rerum socialium instituta est. Aedes hodierna amplectuntur non solum aedificium anno [[1930]] exstructum, sed etiam aedificia tria, quae prope sunt, enim ''palazzo Traspontina, palazzo Lucchesi,'' et ''palazzo Frascara.'' Sub aedificio universitatis Sede Convegni Matteo Ricci effectum et die [[25 Octobris]] [[2005]] apertum est, locus sescentis hominibus aptus ad conventus vel consessus faciendos.