Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.
Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.

Interpretationes vernaculae

Sacculus exitus est apparatus e sacco plastico cum contractorio constans quo homo utitur ut se interficat. Saepe cum gasio inerte (exempli gratia, helio aut nitrogenio) pletur, quod terrorem, sensum suffocationis et contentionem propter praesentiam carbonii dioxidi prohibet. Etiam saepe difficile est causa mortis reperire si sacculus et gasium deleta sint ante inveniendum corporis. [1][2][3]Multi advocatores iuris euthanasiae hanc rationem consiliantur, quia rapida est, sine dolore et effectiva.[4]

Historia recensere

De sacculo exitus primo locutus est Derek Humphry in libro Final Exit (Finalis Exitus) anno 1992, dum usus cum gasiis inertibus descriptus est in appendice ad librum anno 2000.

Notae recensere

  1. Schön CA, Ketterer T (December 2007). "Asphyxial suicide by inhalation of helium inside a plastic bag". Am J Forensic Med Pathol 28 (4): 364–7 
  2. Auwaerter V, Perdekamp MG, Kempf J, Schmidt U, Weinmann W, Pollak S (August 2007). "Toxicological analysis after asphyxial suicide with helium and a plastic bag". Forensic Sci. Int. 170 (2–3): 139–41 
  3. Ogden RD, Wooten RH (September 2002). "Asphyxial suicide with helium and a plastic bag". Am J Forensic Med Pathol 23 (3): 234–7 
  4. Schön, CA.; Ketterer, T. (Dec 2007). "Asphyxial suicide by inhalation of helium inside a plastic bag.". Am J Forensic Med Pathol 28 (4): 364–7