Ripa Alta Adduae
Italiae municipium
(Redirectum de Ripalta (Langobardia))
Vide etiam paginam discretivam: Ripa Alta (discretiva).
Ripa Alta Adduae[1] seu Ripalta[2][3][4][5][6] (-ae, f.) (alia nomina: Ripa Alta[2], Ripalta Adduae, Ripalta de Addua, Ripalda[2], Ripalta Sicca[2]) (Italiane: Rivolta d'Adda) est oppidum Italiae et municipium, circiter 8 090 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Cremonensi situm. Incolae Ripaltani appellantur.
Ripa Alta AdduaeRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°28′0″N 9°31′0″E
Numerus incolarum: 8 199
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Ripa Alta Adduae: situs
Locus: 45°28′0″N 9°31′0″E
Numerus incolarum: 8 199
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Cremonensis
Geographia
Superficies: 30.4 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Agnanellum, Arsagum, Caxiratum, Cassianum, Comacium, Merlinum, Spinum, Trochazanum, Pandinum
Territoria finitima: Agnanellum, Arsagum, Caxiratum, Cassianum, Comacium, Merlinum, Spinum, Trochazanum, Pandinum
Tabula aut despectus
.svg)
Insigne
recensere
Geographia
recensere- Glarea Abduae (terra),
Clari cives
recensereEcclesia Catholica Romana
recensereFractiones, vici et loci in municipio
recensereMunicipia finitima
recensereAgnadello, Arzago d'Adda (BG), Casirate d'Adda (BG), Cassano d'Adda (MI), Comazzo (LO), Merlino (LO), Pandino, Spino d'Adda, Truccazzano (MI).
Nexus interni
- Langobardiam (regionem),
- Provinciam Cremonensem,
- Glaream Abduae (terram),
- Cremonam (urbem),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ripaltam Adduae spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Cremonensi. -
Municipia Glareae Abduae. -
Despectus in oppidum.
.svg)
Notae
recensere- ↑ Toponymum Novum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Privilegium Alexandri III papae 1168 maggio 29, Benevento.
- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ W. Schweickard, Derivati da nomi geografici (Tubingae: M. Niemeyer, 2006) (Textus apud Google Books)
 |