Res Novae Diplomaticae 1756 fuerunt reversio foederum diutinorum in Europa inter Bellum Successionis Austriacae et Bellum Septem Annorum.[1] Austria, olim socius Britanniae, nunc socius Franciae, cum Prussia socius Britanniae facta est.[2] Legatus diplomaticus maximi momenti fuit Princeps Kaunitz Austriacus.[3] Hae res novae exemplum exponebant saltationis internationalis magnifica quadrilla appellatae, quae exemplar foederum constanter per saeculum duodevicensimum variorum constituebat. Pars erat conatuum ad aequilibrium potestatis Europaeum conservandum vel adeo evertendum.

Societates novae quae ex Rebus Novis Diplomaticis ortae sunt.

Nexus interni

Notae recensere

  1. Horn 1957:449–64.
  2. Black 1990.
  3. Szabo 1979.

Bibliographia recensere

  • Black, Jeremy. 1990. Essay and Reflection: On the 'Old System' and the Diplomatic Revolution' of the Eighteenth Century. International History Review 12(2):301–323. JSTOR.
  • Coffin, Judith G., et Robert C. Stacy. 2005. Western Civilizations 2:568–570.
  • Cooper, Kirsten. 2012. A Rivalry Ended? France and Austria during the Diplomatic Revolution and Seven Years War, 1756–1758. PhD. diss., Emory University Textus interretialis.[nexus deficit]
  • Horn, D. B. 1957. The Diplomatic Revolution. The New Cambridge Modern History, vol. 7, The Old Regime: 1713–63, ed. J. O. Lindary, 449–464.
  • Ingrao, Charles W. 2000. The Habsburg Monarchy. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
  • Schweizer, Karl W. 1991. War, Politics, and Diplomacy: The Anglo-Prussian Alliance, 1756–1763. University Press of America.
  • Szabo, Franz A. J. 1979. Prince Kaunitz and the Balance of Power. International History Review 1(3):399–408. JSTOR.