Cervia

Italiae municipium
(Redirectum de Phycocle)

Cervia[1][2][3] (-ae, f.) (alia nomina: Cerevia;[4] olim: Phicocle,[4] Phycocle[4] seu Ficocle[4]) (Italiane: Cervia) est Urbs Italiae et municipium, circiter 29 070 incolarum, in Regione Aemilia-Romania ac in Provincia Ravennati situm. Urbani Cervienses[5] vel Phycloclenses appellantur.

Wikidata Cervia
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 44°15′0″N 12°22′0″E
Numerus incolarum: 28 983
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Provincia Ravennas

Geographia

Superficies: 82.27 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Caesena, Ravenna, Tabernae Cossutianae

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Ala, Bellunum, Maó, Jelenia Góra

Tabula aut despectus

Cervia: situs
Cervia: situs
Cervia
Veteres consuevere Urbes denominare ab aliqua loci circumstantia, ut Pisaurum ab Isauro flumine Olana ab Olano. Hinc celebris haec nostra Urbs ex abundantia herbae marinae ab incolis dicta Biso, primum denominata est Phyclocle.
Petrus Antonius Zanoni - De salinis Cerviensibus

Sententia

recensere

Sententia urbis est: COMUNITAS CIVITATIS CERVIAE.

Geographia

recensere

Clari cives

recensere

Ecclesia Catholica Romana

recensere

Cervia, cum Ravenna, sedes episcopalis metropolitana est, cum nomine Archidioecesis Ravennatensis et Cerviensis. Praesens archiepiscopus est Laurentius Ghizzoni.

Fractiones, vici et loci in municipio

recensere

Fractiones

recensere

Cannuzzo, Castiglione di Cervia, Milano Marittima, Montaletto, Pinarella, Pisignano, Savio di Cervia, Tagliata di Cervia, Tantlón, Terme, Villa Inferno.

Municipia finitima

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  • Situs Publicus (Italiane)
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Cerviam spectant.

Pinacotheca

recensere
  1. R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  2. Memorie storico-critiche degli scrittori ravennanti, del...padre D. Pietro Paolo Ginnani, ... Pietro Paolo Ginanni, Archi, 1769
  3. Monumenti Ravennati de'secoli di mezzo per la maggior parte inediti Marco Fantuzzi, 1802
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 F. Ferrari, Lexicon geographicum, 1667
  5. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
 
Terra

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!