Pergula
Italiae municipium
PergulaRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°33′51″N 12°50′5″E
Numerus incolarum: 6 200
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 43°33′51″N 12°50′5″E
Numerus incolarum: 6 200
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Pisaurensis et Urbinas
Geographia
Superficies: 112.4 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Forum Sempronii, Castrum Frontonis, Fanum Sancti Laurentii in Silvis, Serra Sancti Abundii, Arcevia, Callium, Castrum Fractarum, Saxus Ferratus
Territoria finitima: Forum Sempronii, Castrum Frontonis, Fanum Sancti Laurentii in Silvis, Serra Sancti Abundii, Arcevia, Callium, Castrum Fractarum, Saxus Ferratus
Coniunctiones urbium
Urbes gemellae: Gernsbach
Pergula[1][2] (-ae, f.) (Italiane: Pergola) est Urbs Italiae et municipium circiter 6 670 incolarum, in Regione Marchia Anconitana et in Provincia Pisaurensi et Urbinati situm. Urbani Pergulani[3] vel Pergulenses appellantur (Italiane:Pergolesi).
InsigniaRecensere
HistoriaRecensere
Pergula in anno domini 1234 condita est.
Clari civesRecensere
NatiRecensere
Hic vixeruntRecensere
Ecclesia Catholica RomanaRecensere
Pergula, cum Fano Fortunae, Callio et Foro Sempronii, sedes episcopalis est. Nomen Dioecesis Fanensis-Forosemproniensis-Calliensis-Pergulana est.
Fractiones, vici et loci in municipioRecensere
FractionesRecensere
Bellisio Alto, Bellisio Solfare, Cartoceto, Fenigli, Madonna del Piano, Mezzanotte, Montaiate, Monterolo, Montesecco, Montevecchio, Pantana, Pantana Serralta, Percozzone.
Municipia finitimaRecensere
Nexus interni
- Marchia Anconitana (regio),
- Provincia Pisaurensis et Urbinas,
- Pisaurum et Urbinum (urbes),
- Urbes Italiae.
Nexus externiRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Pergulam spectant. |
PinacothecaRecensere
Collocatio finium municipii in Provincia Pisaurensi et Urbinati.
.svg)
NotaeRecensere
- ↑ Totius Latinitatis Lexicon - Egidio Forcellini, Bailey sumptibus Baldwin et Cradock, 1828
- ↑ Memorie istoriche di Pergola e degli uomini illustri di essa - Egidio Giannini, V. Cappella, 1732 - 168 pagine
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ Anno 1752, cum bulla Papae Benedicti XIV
|
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |