Oscela Lepontiorum

Italiae municipium

Vide etiam paginam discretivam: Oscela (discretiva)

Oscela Lepontiorum[1] (-ae, f.) (alia nomina: Domus Oscelae,[2] Domoduscella,[1] Domoduscellia,[3] Ocelum,[4] Oscela,[5][4][1] Oscella,[1] Ossula,[1] Ossola,[1] Oxola,[1] Oxula[1]) (Italiane: Domodossola) est Urbs Italiae et municipium, circiter 18 250 incolarum, in Regione Pedemontio et in Provincia Verbanensi-Cusiana-Oscelensi situm. Urbani Oscelenses et Domoscelenses vel Domenses appellantur.

Wikidata Oscela Lepontiorum
Res apud Vicidata repertae:
Oscela Lepontiorum: insigne
Oscela Lepontiorum: insigne
Civitas: Italia
Locus: 46°6′58″N 8°17′28″E
Numerus incolarum: 17 709
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis

Gestio

Geographia

Superficies: 36.89 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Buniancum, Maceria, Mons Scanus (Pedemontium), Truentanum, Villa Oscelensium, Bevera-Cardetia, Crebula Oscelentium, Trasqueria

Coniunctiones urbium

Urbes gemellae: Brig, Bustum Arsitium

Tabula aut despectus

Oscela Lepontiorum: situs
Oscela Lepontiorum: situs
Oscela Lepontiorum

Oscela Lepontiorum est urbs princeps Oscelae, historicae ac geographica terra.

Insignia recensere

Geographia recensere

Historia recensere

Caput Lepontorum fuit.

Clari cives recensere

Nati recensere

Ecclesia Catholica Romana recensere

Fractiones, vici et loci in municipio recensere

Fractiones recensere

Badulerio, Barro, Borgata Casa Delle Rane, Boschetto, Calvario, Castanedo, Cisore, Corte, Gabi Valle, Mocogna, Monteossolano, Nosere, San Quirico, Siberia, Vagna.

Municipia finitima recensere

Nexus interni

Nexus externi recensere

  • Situs publicus (Italice)
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Oscela Lepontiorum spectant.

Pinacotheca recensere

Notae recensere

  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 1.6 1.7 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  2. R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
  3. A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
  4. 4.0 4.1 4.2 G. Casalis, Dizionario geografico storico-statistico-commerciale degli stati di S. M. il Re di Sardegna (Taurinis: Maspero, 1833-1856)}
  5. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
  6. DPR 4 Novembris 1951
 

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!