Ornatrix (-icis, f) ancilla erat, quae dominae crinem componebat. Calamistro crinem torquebat. Viros munere hoc fungentes autem tonsores vocemus.

Tonsor crinem pueri desecans

Publius Ovidius Naso scripsit: non acus abrupit, non vallum pectinis illos. / ornatrix tuto corpore semper erat; / ante meos saepe est oculos ornata nec umquam / bracchia derepta saucia fecit acu. / saepe etiam nondum digestis mane capillis (Amores, liber primus).

Bibliographia recensere

  • Gundolf Keil, Hans-Peter Baum: Barbier. In: Lexikon des Mittelalters, tomus 1 (1980), p. 1444-1445
  • Reinhold Reith: Lexikon des alten Handwerks: Bader und Barbiere. Vom Spätmittelalter bis ins 20. Jahrhundert, editio altera, Beck, Monaci 1991, ISBN 3-406-34470-4.
  • Gertrud Wagner: Das Gewerbe der Bader und Barbiere im deutschen Mittelalter. Zell i. W. (Buchdruckerei F. Bauer) 1917.
  • Gustav Adolf Wehrli: Die Bader, Barbiere und Wundärzte im alten Zürich. Turici 1927 (= Mitteilungen der Antiquarischen Gesellschaft in Zürich, XXX, 3).
  • Gerhard Wulz, Thomas Ahnert [red.], Peter Weidisch [red.]: Der Schönheit verbunden: Geschichte und Geschichten rund um das Haar, rund um die Schönheits- und Körperpflege, rund um die Bader, Barbiere und Friseure. Imhof, Petersberg 2003. ISBN 3-935590-88-1

Nexus externi recensere


 

Haec stipula ad titulum vel ad officium spectat. Amplifica, si potes!