Nabuzardan

Nabuzardan, qui saeculo VII a.C.n. ineunte floruit, fuit satelles regis Nabuchodonosoris II qui de destructione Hierosolymorum et captivitate Iudaeorum curavit. Nomen eius Hebraice נבוזראדן legitur, Graece Ναβουζαρδάν, Accadice Nabu-zēr-iddina (scil. "Nabu prolem dedit"). Titulus eius Hebraice datur sar haṭabbaḥim et Accadice titulus rab nuḥatimmê Nabu-zēr-iddina attribuitur, qui titulus "princeps macellariorum" fortasse significavit. Ita Graece scribitur ἀρχιμάγειρος, sed in aliis linguis multis, versionibus ad pedem litterarum reiectis, "princeps exercitús" vel similiter.

Fontes

• Liber II Regum 25.8

Bibliographia

• "Nebuzaradan" in Encyclopaedia Judaica (2008)