Lingua Nubiana antiqua
lingua
Lingua Nubiana antiqua[1], status mediaevalis linguae hodiernae Nobiin, ad familiam Nilosaharanam pertinet. Ad hanc linguam scribendam abecedarium Coptico simile adhibita est, tribus litteris additis. Fuit lingua usualis et religiosa regnorum Christianorum Macuriae et Nobatiae, olim Axumitis subiectorum.
| Lingua Nubiana antiqua | ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | lingua gregis Nubiani et divisionis Sudanicae orientalis e familia Nilosaharana | |
| Status: | status antiquior linguae Nobiin | |
| Sigla: | 1 —, 2 nub, 3 — | |
| Usus | ||
| Aevum: | saeculis X-XVI p.C.n. viva | |
| Situs: | lingua mediaevalis regnorum Macuriae et Nobatiae desueta; e litteris recognita
| |
| Litterae: | Litterae Nubianae | |
| Scriptura: | Abecedarium Nubianum (vide et Graecum) | |
.png) | ||
Notae
recensere- ↑ "Lingua Nubiana": Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 193-201