Lingua Gondvanensis

Lingua Gondvanensis ad divisionem familiae Dravidicae australocentralem pertinet. In India a locutoribus fere 2 700 000 adhibetur, qui in civitatibus Maharashtra orientali et Madhya Pradesh meridiorientali reperiuntur. Dialectus meridionalis in civitatibus Chhattisgarh meridionali et occidentali et Andhra Pradesh boreoccidentali adhibita sub nomine Koi Gondi recognitur.

Lingua Gondvanensis
Taxinomia:	Linguae Dravidicae
Locutores:	2 700 000
Sigla:	1 —, 2 gon, 3 gon, gno
Status publicus
Officialis	nusquam
Privata	India
Litterae:	Traditio Gondvanensis
Scriptura:	praecipue Latina
Procuratio:	nulla
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Nexus externi

• De hac lingua apud Ethnologue
• Lexicon Gondvanensis a Marco et Joanna Penny confectum

Bibliographia

• Charles Chenevix Trench, Grammar of Gondi as spoken in the Betul District, Central Provinces, India, with Vocabulary, Folk-Tales, Stories and Songs of the Gonds. Vol. 1: Grammar. Madras: Government Press, 1919
• Shamrao Hivale, Verrier Elwin, Songs of the Forest; The Folk Poetry of the Gonds. London: Allen & Unwin, 1935
• Clement F. Moss, An Introduction to the Grammar of the Gondi Language. [Juddulpore?]: Literature Committee of the Evangelical National Missionary Society of Sweden, 1950
• Setumadhava Rao Pagdi, A Grammar of the Gondi Language. [Hyderabad] 1954
• Sanford B. Steever, "Gonḍi" in Sanford B. Steever, ed., The Dravidian Languages (Londinii: Routledge, 1998) pp. 270-297
• P. S. Subrahmanyam, Descriptive Grammar of Gondi. Annamalainagar: Annamalai University, 1968