Consonantium mutatio Germanica

Consonantium mutatio Germanica (Theodisce: Erste Lautverschiebung sive Germanische Lautverschiebung) est Lex phonetica fundamentalis, quae anno 1822 a Iacobo Grimm concepta est (et igitur in nonnullis linguis lex Grimm nominatur). Iam anno 1806 haec lex phonetica a Friderico de Schlegel et anno 1818 a Rasmus Christiano Rask inventa est.

Hac consonantium mutatione secunda primi millennii a.C.n. dimidietate differentia clara inter linguas (prae-)Germanicas et ceteris linguis Indoeuropaeis exstitit. Hae mutationes regulas sequuntur et exceptiones regularum exempla sequuntur.

Consonantium mutatio Germanica mutationes consonantes est. Hae Consonantes, quibus consonantes Germanicae descendent, Prae-Indoeuropaeae sunt:

p  t  k kʷ
b  d  g  gʷ
bʰ dgʰ gʰ gʷʰ

E tribus regulis lex componitur:

1. Mutae sonorae aspiratae in mutas sonoras sine aspiratione mutatae sunt.
2. Mutae sonorae in mutas surdas mutatae sunt.
3. Mutae surdae in fricativas surdas mutatae sunt.

Ergo, hae mutationes monstari possunt:

Numerus legis	Bilabia	Dentales	Velum	Labio-velum
1	bʰ → b	dʰ→d	gʰ → g	gʷʰ→ gʷ
2	b → p	d→t	g → k	gʷ → kʷ
3	p → ɸ	t→θ	k → x	kʷ → xʷ

Ecce leges Mutationum Germanicarum, cum mutationibus regularibus reconstructis alterae linguae europaeae componuntur, licet exspectare correspondentia phonematum inter ramos varios familiae. Haec exempla cum verba 'frater' sunt.

• Prae-Indoeuropaea: *bʰréh₂tēr
• Prae-Germanica: *brōþēr
• Latina: frater
• Graeca: φράτηρ (pʰrater)
• Sanscrita: भ्रातृ (bhrātṛ)
• Slavica: брат (brat)
• Prae-Celtica: *brātīr

Ubi * formam intestatam significat.

Nexus interni

• linguae Indoeuropaeae
• Consonantium mutatio Theodisca
• Linguistica
• Linguistica comparativa

Nexus externi

• Cultura linguaque IndoEuropaeana.

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!