Lauretum
Vide etiam paginam discretivam: Lauretum (discretiva)
LauretumLocus: 43°26′25″N 13°36′27″E
Numerus incolarum: 12 802
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Portus Recineti, Castrum Ficcardum, Recinetum, Numana
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
.svg)
Lauretum[1][2][3][4] (-i, n.) (alia nomina: Loretum, Loritum[3], Fanum Mariae Laureatanae[1]) (Italiane Loreto) est oppidum et municipium Italiae, circiter 12 790 incolarum, in provincia Anconitana regionis Marchiae Anconitanae situm. Incolae Lauretani[2] appellantur.
InsigneRecensere
SententiaRecensere
Sententia oppidi est: Felix Civitas Lauretana.
Clari civesRecensere
Victi?Recensere
Aedificia egregiaRecensere
Ecclesia Catholica RomanaRecensere
Lauretum est Praelatura Territorialis Ecclesiae Catholicae Romanae et sedes Archiepiscopalis. Nomen Praelatura Territorialis ab Alma Domo Lauretana[2] est.
SanctuariumRecensere
Laureto est praeclarum sanctuarium: Basilica Almae Domus Lauretanae Beatae Mariae Virginis (Italiane Santuario della Santa Casa). "Sancta Domus" est domus Virginis Mariae singulis lapidibus de Palaestina Lauretum mota. Rivestimentum marmoreum a Donato Bramante constructum Sanctam Domum circumdat. Sanctuarium Lauretanum est locus Marianus magni momenti in Italia.
Fractiones, vici et loci in municipioRecensere
FractionesRecensere
Costabianca, Grotte, Stazione, Villa Berghigna, Villa Costantina, Villa Musone, Villa Papa.
Municipia finitimaRecensere
Nexus interni
Nexus externiRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Lauretum spectant. |
PinacothecaRecensere
Collocatio finium municipii in provincia Anconitana
Frons sanctuarii
Sanctuarium aversum
Forum sanctuario adiacens
NotaeRecensere
- ↑ 1.0 1.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Cf. "Praelatura Territorialis ab Alma Domo Lauretana" e The Hierarchy of the Catholic Church (situs a Davide M. Cheney elaboratus) (Anglice)
- ↑ 3.0 3.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ G. B. Pellegrini, Toponomastica italiana (Mediolani: Hoepli, 1990)