Iacobus Ioannes Hartman

Iacobus Ioannes (Nederlandice Jacobus Johannes) Hartman, die 14 Februarii anno 1851 in Blankenham vico Transisalaniae natus et die 29 Ianuarii anno 1924 Lugduni Batavorum mortuus, fuit philologus Nederlandicus et poeta Latinus.

Academiae Lugduno-Batavae alumnus, ibique ab anno 1891 docebat, anno 1907—1908 rector Academiae fuit. De multis auctoribus Graecis et Romanis disseruit. Hartmanis poemata septies in Certamine Hoeufftiano laude ornata sunt.

Opera selecta

Studia critica in Luciani opera. 1877 (Textus)
Studia Antiphontea. 1882
Analecta Xenophontea. 1889
De Phaedri Fabulis commentatio. 1890
De literarum veterum amicis et inimicis. (De vrienden en vijanden van de klassieke letteren). 1891
De Horatio poeta. 1891 (Textus)
De Terentio et Donato commentatio. 1895 (Textus)
Analecta Tacitea. 1905 (Textus)
De Ovidio poeta commentatio. 1905
De Avondzon des Heidendoms. Het leven en werken van den wijze van Chaeronea. 1910 (Textus)
Flos delibatus Elegiae Romanae. 1911 (Textus)
Beatus ille. Een boek voor iedereen over Horatius. 1913
De Plutarcho scriptore et philosopho. 1916 (Textus)
Honderd jaar geestelijk leven in den Romeinschen Keizertijd. 1918
Nagelaten Geschriften. 1926 (a K.H.E. de Jong scriptum, cum Vita)

Bibliographia

Petrus Damsté: Prof. Dr. J. J. Hartman †. In: Jaarboekje voor Geschiedenis en Oudheidkunde van Leiden en Rijnland. P. J. Mulder, Lugduni Batavorum, 1926
A. Kluyver: Levensbericht J. J. Hartman. In: Jaarboek van de Koninklijke Akademie van Wetenschappen te Amsterdam 1924-1925. Amstelodami, pp. 55–84

Nexus externi

De Hartman in Biografisch Portaal van Nederland
Hartman in WorldCat