Iulia Felix
Iulia Felix fuit mulier saeculi I p.C.n., incola Pompeiorum in Campania, ubi insulam urbanam possedit. Haec insula nobis nota est nomine "praediorum Iuliae Felicis": ita enim appellatur in nuntium muro domorum inscriptum:
IN•PRAEDIS•IVLIAE•SP•F•FELICIS
LOCANTVR
BALNEVM•VENERIVM•ET•NONGENTVM•TABERNAE•PERGVLAE
CENACVLA•EX•IDIBVS•AVG•PRIMIS•IN•IDVS•AVG•SEXTAS•ANNOS•CONTINIVOS•QVINQVE
S•Q•D•L•E•N•C[1]
Inscriptio die 7 Februarii 1756 reperta est. De hac muliere nihil scitur nisi quod in inscriptione legitur atque e ruinis insulae effoditis deducitur. Filia fuerit illegitima cuiusdam Spurii Iulii Felicis, sed an etiam vivebat Pompeiisque habitabat, quo tempore urbs illa eruptione Vesuvii deleta est, nescitur.
Notae
recensereBibliographia
recensere- Amedeo Maiuri, "Due iscrizioni veneree pompeiane" in Saggi di varia antichità (Venetiis: Neri Pozza, 1954) pp. 284-302
- Amedeo Maiuri, "Giulia Felice, gentildonna pompeiana" in Pompeii ed Ercolano fra case e abitanti (Mediolani: Aldo Martello, 1964) pp. 75-84
- Carolyn Osiek, "What Kinds of Meals did Julia Felix Have? A case study of the archeology of the banquet" in Dennis E. Smith, Hal Taussig, edd., Meals in the early Christian world (Novi Eboraci: Palgrave, 2012. ISBN 978-1-137-00288-4) pp. 37-56
- Valeria Sampaolo, "Villa di Giulia Felice" in Ida Baldassare et al., edd., Pompeii: pitture e mosaici vol. 3 (Mediolani: Istituto della Enciclopedia Italiana, 1991) pp. 184-310
- Helen Whitehouse, "In Praedis Iuliae Felicis: The Provenance of Some Fragments of Wall-Painting in the Muzeo Nazionale, Naples" in Papers of the British School at Rome vol. 45 (1977) pp. 52-68
De hac re nexus intervici usque adhuc absunt. Adde, si reppereris.