Ferrivia vaporaria

Ferrivia vaporaria (Anglice: Steam railroad) institutio vecturae cum traminibus per vim vaporis motuis est.

Anno 1804 tramines vaporiariae primum ab machinatore Richard Trevithick ad usum ferriviae constructae sunt. Vapor in magno tubo ferri de aqua a calore ignis incensis ortus est. Ad ignem in machinas vaporiarias carbo, lignum vel oleum utentur. Vis vaporis per embolum et virgam ad rotas ductus est ad propulsandam traminem super regulas itineris ferriviae. Magnae et fortissimae locomotivae vaporariae usque ad velocitatem 202 chiliometrorum vehunt.^[1] Apud locomotivas vaporarias spicaria aquae necesse sunt. In multis locis restium linearum aedificia ad suppleandam aquam saepe in forma turrium aquae constructae sunt.

Vehicula ferriviae motris electricis vel benzini^[2] motae saeculo 20 vaporitrahas generaliter inutiles faciebant. Paulo post aliquae ferriviae vaporariae noviter qualis monumenta historiae technicae conservatae sunt (appellatae Ferriviae museales^[3]) et in usum turistarum diriguntur^[4]^[5]^[6].

Nexus interni

Nexus externi

Notae

↑ LNER Locomotiva vaporaria A4 Pacific „Mallard“, anno 1938. Situs musei ferriviae Eboraci.
↑ Id est in forma Diesel.
↑ Prima ferrivia musealis fuit Ferrivia Talyllyn, Cambriae. Situs publicus: http://www.talyllyn.co.uk/.
↑ Situs publicus institutionis Steamtown Pennsilvaniae.
↑ Situs musei ferriviarii Swindoniae.
↑ Ferriviae vaporariae Britanniae.

[1] LNER Locomotiva vaporaria A4 Pacific „Mallard“, anno 1938. Situs musei ferriviae Eboraci.

[2] Id est in forma Diesel.

[3] Prima ferrivia musealis fuit Ferrivia Talyllyn, Cambriae. Situs publicus: http://www.talyllyn.co.uk/.

[4] Situs publicus institutionis Steamtown Pennsilvaniae.

[5] Situs musei ferriviarii Swindoniae.

[6] Ferriviae vaporariae Britanniae.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]